Dingen lijken op voorhand altijd langer te zullen duren, en dan, als het er eindelijk is, is het alsof het een paar minuten duurde. Of toch, dat het voorbijgegaan is en je geen tijd hebt gehad om iets te doen.
Vakanties hebben dat altijd bij mij. Veel plannen, dingen om te willen doen, maar ook relaxen en samenzijn en niets doen en voor je het weet is het terug school. Deze vakantie was niet anders, maar we hebben toch een aantal dingen gedaan in plaats van als lamzakken thuis te zitten en de dagen voorbij te laten gaan 🙂
De twee oudsten keken al een aantal weken uit naar de vakantie om terug naar Komaf te kunnen gaan. Een grote hit tijdens de grote vakantie en deze vakantie was het niet anders. Ze stonden om 12.50u elke dag al klaar om toch zeker ‘op tijd’ te zijn. Als ge weet dat Komaf open gaat om 13.00u, maar dat dat eigenlijk een soort opendeur ding is dat geen vast beginuur heeft … Schattig in hun enthousiasme.
Een dag heb ik ze er toch weggehouden. Dan zijn we op uitstap geweest naar het Ford van Breendonk. Het kan nooit geen kwaad om de kinderen kennis te laten maken met een stukje geschiedenis in levende lijve. Veel interessante info gekregen, redelijk visueel gebracht, maar de uitleg was veel te veel en veel te lang en als ge met een bende kinders op stap zijt (we waren met een groep mee) is dat geen goede manier om iets over te brengen. Om nog niet te spreken van het feit dat de meeste uitleg buiten werd gegeven en het ijskoud was …
De ‘kleintjes’ hadden meer geluk die dag, want zij bleven thuis bij papa en er kwamen een broer en zus spelen, vriendjes voor broer en zus hier. Geen klagen gehoord van dat bezoek, behalve dat het misschien te kort was. Maar bezoeken van vriendjes duren nooit lang genoeg, dat zijn we ondertussen wel al gewoon. Gelukkig mocht Jan de dag nadien al terug gaan spelen bij zijn vriendje, dus zijn ‘verdriet’ was rap voorbij.
Verder nog ons (inmiddels traditioneel) halloweenfeestje gehouden. Iets minder volk dan andere jaren, maar daarom niet minder plezier. Louis maakte van de gelegenheid ook nog gebruik om zijn verjaardagsfeestje te houden (maar 6 maanden te laat, maar wie houdt dat nu bij) en voor de anderen waren er ook meer dan genoeg vriendjes en vriendinnetjes. Pech voor Jan was dat hij niet bij zijn vriendjes in één kamer mocht slapen: een voetballer heeft nu eenmaal zijn rust nodig, zeker als er de dag nadien een tornooi op het programma staat dat bijna een hele dag duurt (alles gewonnen, dankuwelalstublieft).
De vakantie werd vandaag onverwacht zalig afgesloten met een misicalvoorstelling. Een vriendin had kaartjes maar kon ze niet benuttigen en dus kon ik met de kinderen gaan. Kasteel Gruwelsteyn was een pracht van een afsluiter voor de vakantie. Mooie decors, mooie liedjes, zeer mooie kostuums, soit, alles wat een goede musical moet hebben. Twee uur die voorbijgevlogen waren voor we het goed en wel doorhadden. De kinderen hebben genoten en ik niet minder.
Tijd om af te tellen naar de volgende vakantie, maar eerst moeten we daarvoor nog door de examens gaan. Hm. Minder leuk vooruitzicht, maar ik heb er een goed oog op dit jaar.
