Tag: Amuseleute

En al dat andere dan?

’t Is hier zeer druk, zo tijdens de Gentse Feesten. Er ‘moet’ buitengegaan worden, want wij hebben een engagement dat wij (met veel plezier) moeten vervullen.

Dus zijn wij weg van ’s middags (enfin, rond 14.30u vertrekken we hier toch) tot ’s avonds en dan moet er nog gekookt worden …

Er zijn nog dingen die ik zou willen doen, maar de tijd is nu eenmaal beperkt en daar moet je het mee doen. En al dat andere, zijnde de huishoudelijke taken, die stoppen uiteraard ook niet omdat er buitenshuis dingen te doen zijn.

Dus heb ik mij een beetje georganiseerd vandaag, zodat het niet volledig de spuigaten uit zou lopen tegen het einde van de Feesten. Het eten voor vanavond is grotendeels voorbereid, zodat ik mij niet moet opjagen als het weer een beetje uitloopt, er zijn twee machines ingestoken, de living is (een beetje toch) opgeruimd, de vuilniszakken staan klaar om buiten gezet te worden (donderdag is feestdag, weetwel), de afwasmachine draait en de rest van de was is gesorteerd en klaar om vanavond ingestoken te worden.

Zo georganiseerd, soms verbaas ik mijzelf 🙂 *tijd om weer te vertrekken*

Eerste échte dag vakantie

Sinds donderdagmiddag ben ik in verlof, deel I. Er stond namelijk niets op het programma en de voorbije dagen zat het programma nog vol, zowel overdag als ’s avonds.

Ik had mij voorgenomen NIETS te doen vandaag, behalve dingen uitsluitend voor mijzelf. Die dingen, daar vielen onder ‘slapen’ en ‘lezen’.

Het eerste deel van de dag is volledig verlopen zoals ik het wou: ik heb namelijk geslapen tot 13.15u. Wel wakker geworden om 9.15u en wakker gelegen tot iets na 10.00u, maar dan toch weer in slaap gevallen en wakker geworden om 12.15u om nog even mijn ogen te sluiten en ze weer open te doen om 13.15u. Opzet 1 was dus duidelijk gelukt

Opzet 2 al veel minder: in mijnen zetel zitten en lezen.

Ik ben wel beginnen lezen, maar toen kwam vriendin I. langs (waar ik gisterenavond was voor een ongelooflijk leuke en gezellige vrouwenavond en ook een zeer late en eigenlijk niet volledig nuchtere, maar dit terzijde) met mijn handtas en bleef dan een beetje plakken wegens dat we nog steeds veel te vertellen hebben en haar man en zoonlief in de Fnac zaten en ze dus tijd had om te blijven plakken.

Eens de vriendin weg was moest ik met Jan naar de Colruyt want papa had hem beloofd dat hij een nieuwe boekentas kreeg … vandaag! En hem uitleggen dat die boekentas toch niet dringend was wegens dat de vakantie pas BEGONNEN was … Als jullie den anderen een beetje kennen, dan hoef ik alleen maar te zeggen dat Jan een aardje naar zijn vaartje is, dus dat was geen avance.

Terug van de Colruyt heb ik mij toch nog een half uurtje kunnen zetten om te lezen terwijl Anna naast mij krijtte (want ik zat op straat) en toen waren de buren er en was het gedaan met lezen.

Maar kijk, ondanks dat ik niet volledig heb kunnen doen wat ik wou, was het toch voor 90% een vakantiedag, dus missie geslaagd, zou ik zo zeggen (en nu ga ik nog een beetje met de buren kletsen, want ondertussen hebben we samen met de buren – op straat – gegeten en nu blijven we nog wel een tijdje babbelen).

Miscommunicatie

Zelie verjaart dinsdag en ik had met mijn zus, haar meter, vandaag afgesproken. Zij ging dan met Zelie naar de juwelier gaan om gaatjes te laten schieten in haar oren: haar verjaardagscadeau. En als we dan toch in Oudenaarde zijn en het zijn bierfeesten, dan kan je evengoed nog even blijven plakken.

Gisteren vroeg ik aan de wederhelft of hij mee wou gaan naar de bierfeesten en hij antwoorde dat hij daar geen zin in had, maar als het moest… Neen, het moest niet, antwoordde ik en verder ging het gesprek niet. Ik ging er dus van uit dat hij niet mee wou.

Om rap te zijn vannamiddag had ik de kinderen deze ochtend met de auto naar school gebracht. Toen de school uit was om 15.00u stond ik er dus en konden we direct doorrijden.

In Oudenaarde deden we waarvoor we gekomen waren en we amuseerden ons best, tot ik rond 18.00u een telefoontje kreeg van den anderen: waar wij waren en dat hij al sinds 16.00u thuis was en op ons zat te wachten om naar de bierfeesten te vertrekken.

Oeps!

Note to self: de volgende keer een absolute neen of ja krijgen en niet meer iets veronderstellen (na 19 jaar zou ik toch eigenlijk al moeten weten)

Over en weer

Even over en weer naar Nederland vandaag. Bij mijn broer en zijn gezin. De 9e verjaardag van mijn neefje gaan vieren.

Wat begon als een druilerige dag deze morgen is uitgedraaid op een zalige namiddag met lekker veel zon en leuke babbels in de namiddag. Was het in Nederland nu zoveel beter weer dan hier, of is het hier ook opgeklaard?

Hoedanook, we konden gewoon de hele namiddag (en vroege avond) buiten genieten van het weer en het eten en het gezelschap. Meer moet dat ook niet zijn, nietwaar.

en by the way

wat Mme Zsazsa zegt hé meiskes.

Het zijn kinderen, geen monsters, en een paar weken samen thuis zijn is alleen maar genieten (en ook af en toe u inhouden om ze niet met hun kop tegen de muur te klakken, maar soit).

Ik verschiet er altijd van hoe snel het gaat en dat we uiteindelijk nooit alles hebben gedaan wat we gezegd hebben dat we gingen doen.

Dus volg de goede raad van Mme Zsazsa: niet opjagen, rustig blijven, afwachten en genieten. Everything’s going to be allright.

Nog meer bekende voetballers

Jan heeft er weer een week voetbalkamp opzitten. Maandag vroeg ik hem of hij dat niet erg vond, dat hij op kamp ging terwijl zijn broer en zussen thuis bleven? Een hevig neen-geschud met zijn hoofd was zijn antwoord. Dat en zijn glunderend gezicht nam alle twijfel weg.

Dus de laatste dag vandaag en net zoals vorige keer was er sprake van een ontmoeting met een grote voetballer.

De gastjes hun verwachtingen werden ingelost én overtroffen: ze kregen deze keer niet één ontmoeting, maar twee: Baric Mario en Pereira Fernando Wallace.

En als ge dat gezichtje ziet, dan kunt ge alleen maar content zijn dat hij zich zo amuseert met voetbal (en dan neemt ge er het buitenstaan in afschuwelijke weersomstandigheden en de taxiritten bij).

Leute

Gisteren kwamen het vriendinnetje van Zelie hier spelen en slapen. Vandaag mochten Zelie en Louis bij andere vriendjes gaan spelen. Jan was op voetbalkamp en Anna zou alleen thuis geweest zijn, dus belde ik naar de mama van haar beste vriendinnetje in de klas en vroeg of ze mocht komen spelen.

Twee kleine meisjes in huis en ik heb ze niet gehoord. Ze hebben braaf gespeeld en om 16.00u zijn we samen Jan gaan halen. Daarna hebben we pannenkoeken gegeten, hebben de meisjes nog een ketting gemaakt en rond 17.45u was het vriendinnetje terug thuis.

Jan en Anna heb ik daarna bij Michel gelaten om Zelie en Louis te halen: de mama is namelijk mijn vriendin, dus er moest nog wat bijgebabbeld worden.

En zo hebben we vandaag allemaal plezier kunnen maken met onze vriendjes. Leuk hé.

Nog een feestje

Terug van weggeweest van een, nog eens, zeer fijne avond.

Het jaarlijkse groepsfeest van de scouts zit er weer op met een heel leuk optreden van de kinderen. Een beetje kort, dit jaar, maar wel heel leuk. Daarna gezellig bijgebabbeld bij een aperitiefje terwijl de kinderen buiten speelden, om dan naar de refter te verhuizen om WAF te eten (worst-appelmoes-friet).

Als één van de allerlaatsten uiteindelijk de refter verlaten en tegen dan was het bijna 22.00u en hoogtijd om de kinders naar huis te brengen om hen in bed te steken.

Jammer dat er soms feesten nodig zijn om een avond te kletsen met vrienden, maar wat moet je als iedereen het zo druk heeft. Het is dan wel dubbel genieten.

Sleep

Vandaag ga ik mij een beetje door de dag slepen, peins ik zo. Amper 4 uur geslapen vanacht. Dat gebeurt wel eens als je pas om 4.00u ’s ochtends gaat slapen en de wekker om 8.00u al afgaat. Ook al is het weekend.

Want straks komt de familie eten en ik moet nog boodschappen doen zodat ik hen eten kan voorschotelen.

Dus nu rap naar de Colruyt, de laatste dingen halen. Dan koken zodat ik klaar ben tegen 11.00u. Dan zorgen dat het eten zelf klaar is om 12.00u. Zelie en Anna wegbrengen om 13.00u. Samen met de familie Jan naar de voetbal brengen om 14.20u. Allemaal samen naar zijn match kijken om 15.15u. Terug thuis tegen 16.30u (ongeveer toch). Anna afhalen rond 17.00u. Taart eten als we terug zijn en dan tegen 18.00u/18.30u zorgen dat de broodjes en beleg op tafel staan. En gelijk wanneer iedereen uiteindelijk naar huis vertrekt, ik zal voor 22.30u niet kunnen gaan slapen want rond dat tijdstip moet ik Zelie nog afhalen van de voorstelling.

Allez. Rap mijn koffie uitdrinken en eraan beginnen.

Oef!

Een ‘oef!’ die waarschijnlijk te horen was van kilometersver. Zo een ‘oef!’ heb ik rond 15.00u geslaakt, want toen was het verjaardagsfeestje van Jan gedaan en waren wij thuis.

We zaten sinds 10.30u in Pretland met 14 kinderen (waaronder ons eigen 4, dus 10 vriendjes en dat valt al bij al mee). Bij aanvang viel dat allemaal nogal mee. Niet te druk. Niet te luid. Kinderen hadden plaats. Het was leuk. Toch alleszins voor de kinderen.

Tegen 14.00u was het hek van de dam. De tafels stonden gedekt voor een kleine 30 feestjes, waarvan er ongeveer 6 begonnen in de voormiddag, zoals het onze. De rest kwam dus in de namiddag, en dat hebben we mogen horen.

Toen de ouders eindelijk om hun kinderen kwamen had ik bijna geen stem meer en was ik bekaf. Maar het belangrijkste is dat Jan een fijn feestje heeft gehad, dat de kinderen ook een leuk feestje hebben gehad, dat er geen problemen zijn geweest.

Maar ik ben ongelooflijk blij om in mijn zetel te zitten en zie er enorm tegenop om eruit te komen om de kinderen eten te geven en in hun bad te steken. Straks toch even op mijn tanden bijten en dan rust voor de rest van de avond.