Louis moet morgen naar een verjaardagsfeestje, van 11u tot 14u, en met de voormiddagactiviteiten zouden we daar morgen dus geen tijd voor hebben. Dus gingen we na school ‘in de rapte’ een kadootje kopen. Louis mocht kiezen: naar Tom Tom in de Steendam of naar Bart Smit in de Langemunt en het werd BS.
We stonden boven te kiezen toen Anna met het leuke nieuws afkwam dat ze moest plassen en als Anna dat zegt, dan moet ge niet te lang wachten met een toilet te vinden. Dus wendde ik mij tot de verkoopsters: of er een toilet was waar Anna kon plassen.
‘Neen sorry, maar dat kan niet. Bedrijfsbeleid: wij mogen dat niet toestaan’.
????
Ik hoop dat uw reactie dezelfde was al die van mij: totale verbouwereerdheid. ‘Excuseer? Mijn dochter is twee. Ze is net zindelijk en heeft dringend een toilet nodig.’ Opnieuw hetzelfde antwoord en dat ik maar naar de tearoom langs de overkant van de straat moest gaan of naar het publieke toilet twee straten verder.
Ik vroeg om met haar baas te praten en ze verwees mij naar haar collega … die twee meter verder zat en alles had gevolgd. Zij kwam dus met net hetzelfde antwoord en toen heb ik hen geantwoord dat zij volgens de wet verplicht waren om kinderen te laten plassen. Hun antwoord daarop was nóg beter: dat wisten zij wel MAAR bedrijfsbeleid blablabla. Fantastisch! Ik heb hen dan maar geantwoord dat het dan pech was voor hen als Anna in haar broek zou plassen en dat zij blijkbaar liever hun tapijt kuisten dan hun toilet ter beschikking te stellen.
Ik ben op mijn dooie gemak naar buiten gewandeld, in de hoop… Jammer genoeg begint Anna al een deftige controle over haar blaas te krijgen zodat er geen ongelukje gebeurd is. Maar nooit zet ik daar dus nog een voet binnen.
Awoert Bart Smit! Awoert!
PS Bij Tom Tom hadden ze toch een veel grotere keuze *steekt tong uit*