Drukke dag vandaag.
In het Gravensteen doen ze een aantal ridderweekends, Middeleeuwse kampementen genaamd.
Het eerste weekend was al in april (gemist dus) en dit weekend was het dus het tweede weekend met als thema Spel ende vertier.
Deze morgen zijn we dan met de hele familie (jaja, de papa was ook mee) eens gaan kijken naar al dat middeleeuws spel en vertier.
Het spel element was eerder beperkt: je kon boogschieten en hoefijzer werpen en misschien was er ook iets met stokpaardjes, maar dat was niet duidelijk, dus niet zoveel, vooral niet voor kinderen.
Het vertier was er wel: er was iemand die toonde hoe maliënkolders werden gemaakt, iemand die een hele uitleg kon doen over verschillende wapens (namen, hoe te gebruiken, geschiedenis ervan …), iets met vellen van beesten en wat ermee te doen, muziek en eten. De kinderen stonden bij bepaalde delen gebiologeerd te kijken, Zelie vooral bij de maliënkolders en Louis bij de wapens.
Gezien we dan toch in het centrum waren zijn we een hapje gaan eten in de Pablo’s. Louis voelde zich niet 100% en at niets. Jan en Zelie hebben vooral frietjes gegeten. Michel en ik iets meer typisch Mexicaans.
Pablo’s is toch één van mijn favorite eetgelegenheden, maar er is iets veranderd, en niet ten goede wat mij betreft. Wat ik absoluut heel lekker vond in Pablo’s waren de rode bonen of eerder de puree achtige massa die zij van de bonen maakten. De bonen vandaag waren absoluut niet in een puree achtig iets gekookt, eerder nog volledig en gemengd met (lente)uien. Niet goed. Maar de rest was wel nog altijd uitstekend.
Na het eten terug naar huis zodat Jan een dutje kon doen vooraleer we aan onze namiddag activiteit zouden beginnen.
Om 15u werden we verwacht op het lentefeest van H. en uiteindelijk waren we maar een half uurtje te laat: net op tijd voor de speech van de moeder van het feestvarken (goed gedaan T.!) en het opdienen van de ijstaart … dus eigenlijk in het geheel niet te laat 🙂
Wreed gezellig feestje, leuke locatie, ongelooflijk lekker dessertbuffet: de taarten, de chocomousse, de fantastisch lekkere pannekoekjes … Ik ben zeker (meer dan) vijf keer langsgeweest (niet dat ik gulzig ben hoor) en ik was zeker niet de enige. Het leuke was dat alles in zo’n kleine porties was verdeeld dat je niet de indruk kreeg dat je veel aan het eten was. Altijd leuk.
Aan de kinderen was ook gedacht (uiteraard): er was een springkasteel en gelukkig was het in de namiddag gestopt met regenen zodat ze allemaal (er er waren er een pak) goed buitengespeeld hebben.
Het gezelschap was ook zeer aangenaam. Zoals met vele van die speciale feestjes heb je meestal niet de tijd om met de gastvrouw en -heer te spreken: veel te veel volk daarvoor en iedereen wil wel eens een babbeltje met hen slaan, maar onze tafelgenoten hebben dat meer dan goed gemaakt.
Tegen het einde kwamen de gastvrouw en -heer onze tafel dan ook vervoegen en hebben we allemaal samen nog veel gekletst.
Eén van de onderwerpen ging over babies (er waren er toch 3 aanwezig, waarvan Anna de kleinste) en ik heb toch mijn best gedaan om een zekere heer opnieuw “goesting” te laten krijgen, en Anna kennende, wie zou kunnen weerstaan 😉
Enige slechte aan de dag: vanavond thuisgekomen en ons twee jongens hebben alletwee koorts (alletwee 38,8° C). Hopelijk is het de vermoeidheid en is het morgen over. Zoniet, dan ben ik morgen thuis met drie kindjes.