Mijn metekind/neefje is ook al 8 jaar en dat vierden we vandaag.
Met vriendjes en familie
en mijn nichtje dat ondertussen ook al bijna 2 jaar is
en mijnen papa
en mijn zus en schoonbroer
en nog meer familie en vriendjes en het was mooi weer en aangenaam gezelschap, dus wat moet een mens meer hebben op een zaterdagnamiddag.
Het is weer één van die weken. Zo één die ongelooflijk druk .
Vanavond receptie gehad met het oudercomité en onverwacht nog een geschenkje gekregen ook. Ik vond dat ongelooflijk lief en ik was er helemaal van aangedaan.
Morgen nog eens vergadering, woensdag rustdag en donderdag dan naar een dansfestival. Vorig jaar was dat zeer mooi, dus ik kijk er echt naar uit.
Zaterdag is er dan een verjaardagsfeestje voor mijn metekind en zondag gaan we gaan wandelen met de klas van Louis.
Leuke dingen deze week, maar ‘k zal toch moeten zien dat ik genoeg slaap tussendoor.
Vandaag trouwt mijn nichtje. Die ‘je’ is niet echt meer nodig, kwestie dat ze al volwassen is en dus helemaal niet klein meer. Maar ze is toch 11 jaar jonger dan mij en dus voor mij blijft ze mijn nichtje.
Straks naar de kerkelijke trouw met mijn twee dochters. De zoons zien dat niet echt zitten om een uur stil te gaan zitten in de kerk en aangezien den anderen toch thuisblijft om zijn rug te sparen tegen dat het feest is vanavond, is dat dus geen probleem.
En dan gaan de kinderen vannamiddag bij mamie om daar te blijven tot morgen, moet ik de tijd vinden om een bad te nemen en mijn klaar te maken, nog een beetje strijken om die plooien-van-in-de-kleerkast uit mijn kleren te doen en vooral op tijd vertrekken om eerst op tijd in Oudenaarde te zijn om mijn zus en schoonbroer op te halen en daarna op tijd in Wevelgem te staan.
Feesten bij mijn familie zijn altijd wijs, dus ik kijk er ongelooflijk naar uit.
Een huis vol kinderen, zowel gisteren als vandaag.
Gisterenochtend even over en weer naar mijn zus gereden om haar twee zoontjes op te halen die dan tot vandaag gebleven zijn. De allereerste keer dat ze hier bleven slapen en het is gelukkig allemaal heel goed meegevallen: ze willen nog komen.
We zijn naar het park geweest en naar een speeltuin. Ze sliepen bij Jan en Louis op kamer wat nog veel gefluister heeft opgeleverd (en we hebben ze toch nog even laten doen, maar niet te lang). Ze speelden een beetje op de Wii en de computer maar ook buiten met de bal en met speelgoed in de kamer.
Vanavond thuis gekomen en in plaats van dus terug naar vier kinderen, waren het er negen. Louis heeft voor zijn verjaardagsfeestje gekozen voor een slaapfeestje en drie van de zes genodigden konden komen. Twee van die genodigden hadden ook elk een zus die vriend zijn met respectievelijk Jan en Zelie, en dus mochten die ook komen.
Deze namiddag nog voorbereidingen gedaan, zoals een snoepjeskwis, in elkaar gestoken door Zelie en Louis … op Powerpoint! De slaapzetel naar beneden halen, zodat ze allemaal samen zouden kunnen slapen maar ook, zodat ze naar de film zouden kunnen kijken die op de muur zou geprojecteerd worden. Een eigen cinemazaal, how cool is dat zeg!
Ik was nog op de terugweg van de neefjes weggebracht te hebben toen de kinderen toekwamen, maar toen ik er was waren ze al aan de kwis begonnen. Daarna Disney’s Alice in Wonderland. Tussendoor hen allemaal nog wat eten gegeven (hot-dogs en croque monsieurs) en na Alice de drie kleinsten in bed gestoken. En dan was het al bijna donker en keken de ‘groten’ naar Pirates of the Carribean.
Tegen dat Zelie en haar vriendin gingen slapen, sliepen de kleintjes toch al. De jarige en genodigden blijven vanachter slapen. Ik heb ze onder gestopt, maar sindsdien niet meer langsgeweest: het is maar één keer per jaar uw verjaardagsfeestje, nietwaar. En als ze morgen moe zijn, dan zullen ze morgenavond wel iets vroeger gaan slapen.
Het is nog gelukt, aan dat vlees te geraken. Dat is nu het voordeel van familie hebben die in Oudenaarde woont. Er is daar namelijk een wreed goede beenhouwerij. Wreed goed omdat die wreed goeie marchandise heeft, maar ook omdat die open is op zon- en feestdagen. Deze ochtend gebeld om te vragen of ze nog een lamsbout hadden en dan papa gebeld die hem dan mee gebracht heeft.
Er was aperitief met champagne en hapjes, gevolgd door Zelie haar heerlijke courgettesoep. Tegen dan was de lamsbout klaar, zeer klassiek geserveerd met prinsesseboontjes, flageolets, worteltjes en gratin dauphinois. Uiteindelijk geeindigd met een assortiment van zelfgemaakte desserts: chocolademousse in een gekruid koekje, ijstaart met witte chocolade, chocoladetaart met wolkjes en niet te vergeten, koffie.
Het is in principe tijd voor het avondeten, maar wilt ge geloven dat ik dat niet echt zie zitten 🙂
Gisteren was het de vrijgezellendag voor mijn nichtje. Ze trouwt over 3 weken en met de Paasvakantie en alles, bleek uitgerekend de verjaardag van Anna de best uitkomende dag om dat te vieren 🙂
De start heb ik gemist. Er waren nog een paar kinderactiviteiten te doen en uiteraard wou ik toch met Anna haar cadeautje kopen, maar rond 13u30 was ik dan ook ter plaatse.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik er een beetje schrik van had. Het nichtje is nog een (einde) twintiger en de fase waarin we zitten in ons leven is dus wel anders. Van vorige uitstappen had ik gehoord van zatte situaties en alhoewel ik overlaatst ook wel nog eens op mijn bek gegaan ben, het zijn de laatste jaren zeer uitzonderlijke situaties geweest.
Maar kijk. Mijn vrees was volkomen ongegrond. Het is een fantastisch leuke dag geworden. We waren allemaal leuk ver-/gekleed, de vrijgezel nog het allerleukst. Er werd matig gedronken maar ongelooflijk veel gekletst, gedanst en onnozel gedaan. We hebben vrouwen én mannen uit de kleren zien gaan zonder dat het vulgair werd en we hebben veel gelachen en ons ongelooflijk goed geamuseerd. Dat de nichtjes toffe meiden zijn, dat wist ik natuurlijk al langer, maar ze hebben een zeer leuke vriendinnengroep, dus dat maakte alles extra leuk.
‘t Is niet afgrijselijk laat geworden en dat komt wel een beetje door de ouderdom, maar eigenlijk vooral door het feit dat er kinderen zijn: hoe goed je je ook amuseert, het blijft in je achterhoofd zitten dat er de dag nadien kinderen zijn die niet uitslapen tot ‘s middags.
Ik kijk al ongelooflijk uit naar de trouw.
Mijn nichtje Alice is ondertussen ook 21 maanden. Tot een tijdje geleden was ze zeer eenhandig en was het allemaal ‘mama’ dat de klok sloeg. Geen mogelijkheid om haar bij mij te krijgen (of bij gelijk wie anders).
Gisterenavond hadden we een etentje met mijn vader, broer en zus (en partners dus) en passeerde ik eerst langs mijn zus om nog iets af te geven.
En kijk zie, de vreemheid is verdwenen. Ik heb kusjes gekregen, ze heeft op mijn schoot gezeten, mij dingen aangewezen en mij getoond wat ik moest doen. Wreed leuk.
‘t Is een toffe kleine met een sterk willetje. Het gaat een plezier zijn om haar te zien opgroeien.
Of beter, het ‘was’ feest vandaag. 6 jaar dat moet gevierd worden en toch zeker met de familie. De hele voormiddag staan koken (ik) en opruimen (de laatste loodjes door de kinderen) maar tegen 15u was het allemaal in orde.
En toen kwamen, in volgorde, mijn schoonmoeder, schoonbroer en papa, mijn broer en zijn zoons (3 personen), Jan zijn peter met gezin (4 personen) en ten slotte mijn zus en gezin (5 personen). Bakske vol dus.
Er was een chocoladetaart met ‘Jan 6’ op en kaarsjes en er was citroenmeringue en rabarbercrumble (leve Françoise). Er was gewone cake en gemarbreerde cake (leve mijzelf). Er werd gezongen en geklapt en hiep hiep hoera geroepen en ik zag hoe Jan glunderde, ook al stond ik achter hem.
Hij kreeg veel cadeautjes en hij glunderde nog meer en ik verdenk er hem van dat het hem meer om het krijgen van de cadeautjes te doen was, dan om de cadeautjes zelf 🙂
Ze hebben (nog eens) op de Wii gespeeld en zo zaten de volwassenen ook grotendeels op hun gemak (alleen de kleinsten bleven bij ons).
Er is veel taart gegeten en cake en ‘s avonds nog eens een hoop lasagne en het was een leuke namiddag/vooravond.
Op naar het volgende feestje.
De Sint komt uiteraard hier aan huis, maar ook bij mijn vader. Maar het lukt niet altijd om er direct naartoe te gaan. Dit jaar dus ook niet. De Kerstvakantie viel vroeg dit jaar en het was zeer druk en we geraakten dus niet in Oudenaarde.
Tot vandaag dan. Er was deze namiddag nog geen scouts voor Zelie en Louis en dus hadden we de namiddag vrij. Eventjes gebeld naar papa en zus en ze waren allebei thuis vandaag.
Het is soms erg om zien hoe grof kinderen kunnen zijn. Uiteraard wisten ze dat Sinterklaas was gepasseerd, maar dat ze amper de tijd namen om goededag te zeggen 🙂
Enfin. Ze waren blij met de kadootjes. Wreed blij. Direct open gedaan en gespeeld en papa en ik hebben ze nog amper gehoord. Toch weinig genoeg om een beetje te kunnen babbelen.
Daarna gepasseerd bij mijn zus. Eindelijk gelukkig nieuwjaar kunnen wensen en blij om haar nog eens te zien (het was van Kerst geleden). Ook de kinderen waren blij om elkaar terug te zien. Ze hebben weer veel gespeeld en zo had ik (opnieuw) de vrijheid om met mijn zus en schoonbroer te babbelen.
Ongelooflijk leuke namiddag gehad.
Aan u en de uwen (zo, dat is dan ook weer gedaan).
Kerstdag zelf wordt hier niet zo gevierd. Kerstavond daarentegen altijd. Vroeger was dat bij mijn ouders, maar sinds mijn mama overleden is gaan we ofwel bij mijn zus, ofwel bij mijn broer, afhankelijk van de wachtregeling bij mijn broer thuis (broer en schoonzus zijn allebei dokters, vandaar). Als ons huis redelijk afgewerkt geraakt, zal het dan ook wel eens bij ons lukken.
Gisteren trokken we dus richting Nederland want mijn broer ging deze ochtend voor twee dagen wacht op. Zoals altijd zeer lekker gegeten, want zowel broer als schoonzus kunnen zeer lekker koken. Genoten van het gezelschap. Bijgebabbeld en alles gewoon op het gemak en gezapig.
Vorig jaar hebben we de kadootjes afgeschaft voor de volwassenen wat een heel pak pre-kerst stress bespaart. Er waren enkel naar de kinderen om voor te kopen en kadootjes voor kinderen kopen vind ik makkelijker dan voor volwassenen. Zo te zien hebben we allemaal goed gekozen want er waren enkel blije gezichten.
Deze voormiddag teruggereden en dat was een pak minder leuk: veel smeltende sneeuw/regen en slecht zicht op de baan, dus anderhalf uur zeer gespannen in de auto gezeten, maar kijk, we zijn veilig thuis geraakt.
Nu even uitpuffen en de maag klaarmaken voor oudejaar.
Hopelijk hadden jullie een even leuke Kerstavond.