Ondertussen zijn ze al vier dagen bezig, die Gentse Feesten en we hebben ons toch al zeer goed gehad. We zijn ook al nat geweest, maar dankzij de investering in dikke plastieken capes vorig jaar kunnen we zeggen ‘nat’ en niet ‘doorweekt’.
Het weer heeft nog niet echt meegezeten dus, maar dat houdt ons niet tegen. We hebben ons verbonden bij Het Project om over dingen te schrijven, en schrijven zullen we dan ook doen. En om te kunnen schrijven, moet ge wel eerst gezien hebben.
Dus gingen we zaterdag naar de openingsstoet en daarna naar de eerste voorstellingen van het Puppetbuskersfestival alwaar we o.a. de meest schattige kabouters tegenkwamen. Waagden we ons zondag opnieuw door de regen om nog een aantal voorstellingen te bekijken die niet afgeschaft waren (wij zijn niet de enige ‘dapperen’, ook de artiesten weten niet van opgeven).
We hadden zelfs nog energie over op zondag en dus gingen we een kijkje nemen op BataBANG, het omstreden nieuwe concept van Cirq (en als ge u afvraagt waarom ‘omstreden’, ga dan eens op hun Facebookpagina kijken). Ik vond er niets omstreden aan en de kinderen ook niet: ze hadden op voorhand aangekondigd wat ze zouden doen, dus als het u niet aanstaat, waarom ga je er dan naartoe? Soms zijn er toch rare mensen.
Trokken we gisteren nog eens onze capes aan om te kijken hoe de mindervalide medemens zo een Gentse feesten beleeft en ook te kijken naar bijzondere dieren te gaan kijken. Vandaag hebben we er dan onze voorlaatste Puppetbuskersdag opzitten, want donderdag begint dan MiramirO.
Al heel schoon dingen gezien en ik ben er van overtuigd dat er nog veel schone dingen zullen volgen. Alleen jammer dat ik ’s avonds geen iota energie meer overheb om nog een toerken te doen: de vermoeidheid van de laatste maanden heeft mij duidelijk ingehaald. Soit, zolang we overdag overeind blijven, blijft het genieten.
