Het is geen weer …

om een kat door te jagen … of is het een hond? Enfin, toeternietoe.

Ik moet zeggen dat ik het eigenlijk niet wreed erg vind: het is nog altijd warm genoeg om in een T-shirt rond te lopen en dat is voor mij meer dan voldoende. Kou in de zomer vind ik het ergst. Regen is misschien niet leuk om mee buiten te komen, maar ik hou wel van het gekletter op de ramen.

Maar binnen blijven met drie zeer actieve kinderen is eigenlijk zo goed als geen optie als je ze geen ganse dag voor de TV wil zetten, dus zijn we deze namiddag nog maar eens gaan wandelen.

Goed begonnen: in T-shirts met een vaag zonnetje. Maar het zag er naar uit dat het geen blijvertje was door voor de zekerheid de regenjassen en paraplus maar meegenomen, en maar goed ook.

Doel van deze namiddag: de bibliotheek. Zelie en Louis met hun fietsen, Jan en Anna in de dubbele buggy en ik achter de buggy … te voet.

Mooi weer gehad tot we zo’n goede 250m verwijderd waren van de bibliotheek en dan openden de hemelen zich big time. Een plensbui dat het geen naam had. Geen probleem: we stonden net bij een klein afdakje, net groot genoeg om de regenjassen uit te halen en iedereen aan te kleden. Eenmaal iedereen aangekleed dacht ik dat het al bij al nog mee viel en liepen/reden we verder tot ik vijf meter later besefte dat het toch beter was om nog even te schuilen. Nog vijf meter later was er een groter afdak waar we allemaal zonder probleem onder pasten en daar hebben we de bui dan maar even laten uitregenen.

We moesten niet lang wachten en een goede 5 minuten later stonden we in de bibliotheek. Louis en Jan konden daar een beetje spelen terwijl Zelie en ik rondneusden en boekjes uitzochten.

Na de bibliotheek eerst naar het shoppingcenter op het Zuid om een bikini te zoeken voor Zelie: incasseren op een uitstaande belofte. Toen we daar niets vonden langs een andere weg naar huis om door het centrum te gaan en daar eens te kijken. Jammer genoeg niets gevonden wegens o.a. ook te weinig tijd voor de winkels sloten.

Verder op het gemak naar huis gewandeld. Alhoewel, gemak. Tussen het Zuid en het centrum hadden we al twee (kleine) buien over ons gehad en eens de Langemunt in was het weer van dattem. Dus in plaats van naar huis te slenteren hebben we er goed de pas in gezet om toch niet doornat thuis te komen: er leek een heviger bui in de lucht te hangen dan dat we al gehad hadden.

We zijn de bui kunnen voorblijven een zonder nog een druppeltje op ons hoofd thuisgeraakt.

De buit

Gisteren dag één van de braderij en ik heb een goede buit binnengehaald.

Helaas, op één paar schoenen na, niets maar dan ook niets voor mijzelf. Wel een hoop voor de kinderen.

Zelie heeft de meerderheid van de kleren (zo’n 10 stuks), Anna en Louis hebben een mooie gedeelde tweede plaats (4 stuks) en Jan eindigt als laatste met … 0 stuks.

Ik heb immers de kinderen hun kasten gesorteerd en Jan zijn kast puilt uit van de kleren. Hij heeft dus absoluut niets nodig. De kleren dat hij nu heeft kan hij eigenlijk al niet aandoen op tijd. Bovendien heb ik niets uitzonderlijks moois gezien waarvan ik zei dàt moet hij hebben, en dus ben ik er goedkoop vanaf gekomen voor hem.

Anna heeft eigenlijk ook niets nodig, maar dat ligt anders. Ten eerste is het een baby en kledij voor babies is nu eenmaal enorm schattig. Ten tweede zijn de meeste kleertjes die ik heb ofwel unisex, ofwel voor jongens en dus heb ik me tegoed gedaan aan een paar kleedjes en typisch meisjes dingen.

Straks vertrek ik voor de tweede ronde. Deze keer voor Michel en heel misschien kom ik uiteindelijk toch nog iets tegen voor mijzelf?

Update:

Heb het mij toch niet geriskeerd voor Michel te kopen maar ben wel een vrolijk kleedje rijker voor mijzelf 🙂

Uit

9u20 ’s ochtends en Michel belde net of ik een kaart bij de bank kon afhalen.

Nope. No can do today. Drukke dag voor iemand die in se niet werkt.

Vandaag begint namelijk de braderij in de Korte Dagsteeg en alle bijhorende straten en ik MOET daar naar toe.

Moeten, zeg ik u, want ik hou immers van nieuwe dingen kopen en dan nog vooral als ze afgeprijsd zijn. OK, ’t zijn dingen uit vorige collecties, maar zo’n modefreak ben ik nu ook niet. Van de meeste dingen zie je trouwens niet of het nu van dit jaar is of van vorig jaar, dus who cares.

En eigenlijk moet ik mezelf hier verbeteren: ik hou van nieuwe dingen kopen bijna alleen als ze afgeprijsd zijn. Ik voel me altijd schuldig om de volle pot voor iets te betalen dus zijn braderijen (en solden) de idealen plaatsen voor mij.

Er komen er hierna nog twee, als ik mij niet vergis, maar deze is mijn favoriete omdat er een aantal winkels meedoen waar ik zeer graag kom.

Dus deze voormiddag kan ik helemaal niet naar de bank.

Deze namiddag kan ook al niet: om 13u is het controle bij K&G voor Anna, om 15u leesuurtje bij Zelie in de klas. Tegen dat dat gedaan is moet ik de twee jongens halen en zo is de dag weer voorbij.

Het zal dus voor morgen zijn.