Tag: turnen

Week end

Best laid plans … dat lukt nooit, of toch. Enfin, toch niet bij mij. Veel te doen is natuurlijk een excuus, maar ook niet meer dan een excuus en geen verantwoording.

Maar ik heb dan wel kunnen genieten van de dochters, dit weekend. Twee keer van Zelie en één keer van Anna. Op het jaarlijkse turnfeest van hun turnclub. Gisteren met de hele familie, vandaag samen met de schoonbroer en tevens peter van Zelie.

Onbevooroordeeld als ik ben (kuch, proest, hoest) hebben ze dat weer fantastisch gedaan, of wat dacht ge.

Uitgefeest

Moederdag was rustig en leuk. Deze ochtend was er eens geen gezaag van wie de koeken moest halen, de versjes en gedichten werden voorgelezen en de kadootjes afgegeven. Toch de kadootjes van Louis en Zelie. Deze van Anna en Jan had ik al woensdag gekregen wegens dat ze absoluut niet wouden wachten. Misschien nog een geluk ook, want ik kreeg van beiden een levend plantje/bloemetje en zo hebben die ondertussen toch al water gekregen.

Louis heeft en prachtige ketting gemaakt.  Er zitten zes parels op uit een doosje, maar de rest van de parels heeft hij volledig zelf gemaakt: drie dinosaurussen, een hart en drie ronde parels. Zeer mooi. Zelie heeft een prachtige kaart gemaakt van plak en knipwerk. Er staat een windmolen op en het is met allemaal kleine stukjes gedaan en het was blijkbaar zeer moeilijk en dat zie je ook. Het resultaat mag er alleszins zijn. Kadootjes om te koesteren dus. Jan en Anna hebben dan nog maar eens hun versje opgezegd.

Mijn papa is ’s middags komen eten om daarna mee te gaan naar het turnfeest en zo zijn kleinkinderen eens bezig te zien. ’t Was weer leuk. Altijd plezant om je kinderen zo bezig te zien. De kinderen moesten er een uur vroeger zijn en net zoals gisteren ging Anna zonder enig probleem met de juf mee, zonder zelfs nog om te kijken. Zowel Jan en Anna hebben hun dansje en oefeningen goed gedaan en Zelie vond ik ook zeer goed, beter dan tijdens de repetities.

En dan hadden we eigenlijk een beetje geluk, want de drie kinderen hadden hun optreden voor de pauze en in plaats van dus nog naar het tweede deel te kijken, zijn we door gegaan naar het verjaardagsfeest van mijn schoonvader.

De familie was verzameld in de tuin en het weer kon niet beter zijn geweest vandaag. We waren nog net op tijd om nog een stuk taart te eten en van de zon te genieten. De kinderen hebben dan nog in de tuin gespeeld met de achterneefjes.

Ik had de kinderen hun pyjamas mee omdat ik voorzag dat het te laat zou worden voor hen en ze hebben daar alle vier hun eigen bedje. Het is morgen toch nog altijd een schooldag. Anna en Jan dan om 20u in hun bed (sowieso al een uur later dan normaal) en om 21u was het tijd voor Zelie en Louis. Bleek dat Anna en Jan nog altijd niet sliepen en toen we nog een uur later besloten naar huis te gaan had geen van de vier al een oog dicht gedaan.

De kinderen hadden dus een zwaar weekend en dat belooft dus niet veel goeds voor de komende week. Maar het is nu eenmaal niet elke dag feest, nietwaar.

Het echte einde en begin

In principe is het schooljaar eigentlijk, feitelijk pas deze namiddag afgelopen. Vandaag was het immers de allerlaatste dag van de buitenschoolse activiteiten: brevettendag op de turnclub.

Deze ochtend mocht Jan zijn brevet halen. Om 9u waren we ter plaatse. Jan ging zonder problemen op het bankje zitten en dat is niet altijd het geval. Hij mocht zelfs een oefening voortonen en trots dat hij was. Daarna was het dus voor echt en hij deed dat zeer goed (uiteraard!), net zoals alle andere kleutertjes.

Zelie mocht in de namiddag haar ding doen. Even een valse start genomen toen we vertrokken want toen we er bijna waren merkte ik op dat ze al haar tuigen vergeten was. Rechtsomkeer naar huis dus met als nadeel dat we wel nog op tijd waren voor de oefeningen, maar te laat om nog (veel) te kunnen oefenen.

Maar de oefeningen gingen goed, had ik toch de indruk. De jury was blijkbaar niet zo overtuigd en Zelie is dus serieus teleurgesteld, wat ik verwacht had. Nochtans heeft ze het goed weggestoken, tot vanavond. Een half uur nadat ze naar bed was gegaan is ze wenend weer buitengekomen omdat ze verdrietig was over dat brevet.

Ze is haar tuigen weer vergeten, deze keer in de turnclub, dus we zullen overmorgen mogen teruggaan om ze te zoeken (en hopelijk heeft niemand ze meegenomen). Met een beetje geluk zien we iemand die gejureerd heeft en kunnen we dan om een woordje uitleg vragen. Zoniet, dan gaan we moeten wachten tot na de vakantie.

Maar het was haar verjaardag vandaag (hoera! 9 jaar!) en dus zijn we na het turnen nog eens tot Oudenaarde gereden om iets te drinken en eten met pepe (mijn papa dus), om tante Sofie en nonkel Andy te zien en de neefjes, om nog een beetje uit te waaien en af te reageren. Het was geen ideale verjaardag, maar één van de komende dagen maken we dat wel goed, driedubbel zelfs. We hebben er nu eindelijk de tijd voor.

Sentimenteel

Vanavond en morgennamiddag is het het turnfeest van Zelie en Jan. Dat is zo’n jaarlijks feest waarbij dan de verschillende groepen tonen wat ze zoal geleerd hebben. Dit is het eerste jaar dat wij daar naartoe gaan. De vorige jaren vierden we dat weekend altijd de verjaardag van mijn neefje en dat hadden wij al maanden op voorhand toegezegd.

Dit jaar was anders. Ik had nog niets geen nieuws gehad van mijn broer toen de eerste berichten van het feest binnenkwamen. Toen een dolentousiaste Zelie dus vroeg of ze mocht meedoen dit jaar kon ik niet anders dan ‘ja’ zeggen.

En dus zaten we vanavond voor de eerste voorstelling ter plaatse en ik moet zeggen: ik was serieus onder de indruk. Niet dat alles perfect was en topklasse, maar het hele gebeuren, de verhaallijn die erin zat, de organisatie en coördinatie van iedereen en alles, de inzet en het enthousiasme van alle kinderen. Bij sommige van de optredens (en niet alleen die van mijn eigen kinderen) kreeg ik zowaar een krop in mijn keel en er zijn er daar een paar kinderen bezig in de competitie die zeer goed bezig zijn, echt wel topklasse.

Morgennamiddag nog eens. Ik zou zeggen, als ge niets te doen hebt, kom die kinderen maar een hart onder de riem steken: Arena van Vletingen, Lange Violettenstraat, om 14u30.