Tag: Vergadering

Eerste lesdag

Kort: zeer interessant, zeer intensief en zeer vermoeiend.

Het is duidelijk dat ik het niet meer gewoon ben en op het einde van de dag was ik een beetje kapotjes. Direct al twee opdrachten en het belooft een intensieve cursus te worden waar veel gewerkt zal moeten worden. Maar ik zie het nog altijd zeer goed zitten, zelfs meer dan voor het begon.

En ik moet ook nog een nieuwe routine vinden voor het avondeten: mijn les eindigt om 16u20, pas 10 minuten later was ik op school om de kinderen af te halen, daarna was het koersen om op tijd thuis te zijn en in de auto te springen om Jan naar zijn voetbaltraining te brengen, terug naar huis om eten te maken voor ik Jan terug moest afhalen, …

Gelukkig werkt Michel nu in Gent, dus hij heeft uiteindelijk het eten afgemaakt terwijl ik Jan ging afhalen en dat zal de routine worden, anders is het niet haalbaar want nu kan ik overdag niet meer koken.

Om 20u had ik dan nog een vergadering met het buurtcomité en nu ben ik volledig op. Morgen moet ik ‘maar’ om 7u30 opstaan, dus nu direct in bed en dan kan ik gewoon nog negen uur slapen.

Goedgekeurd

Gisterenavond nog laat doorgewerkt, vandaag alles gaan kopiëren en vanavond kunnen ronddelen.

Terwijl we over de papieren gingen nog een paar dingen gezien die moeten verbeterd/veranderd worden, maar dat heeft de rest niet gezien. Die waren alleen maar vol lof.

Nu de opmerkingen afwachten, verbeteringen aanbrengen en dan kan is er weer een projectje voorbij. Dan kunnen we het overlaten in de handen van de school, en zo moet het ook.

Spannende tijden

Vanavond vergadering gehad met de klasafgevaardigden. De laatste alweer dit jaar.

Er zijn grote veranderingen op til op school en uiteraard was dat één van de onderwerpen. Maar er is nog zoveel onzeker, dat het spannend blijft wat er nu juist gaat (kunnen) gebeuren en wanneer.

Spannend genoeg om er achteraf nog eens over na te praten op café. Geen mannen die ons vanavond wilden vergezellen, maar dat lieten wij ons helemaal niet aan ons hart komen.

‘t Was een mooie afsluiter van het jaar.

Vergaderen

Het zijn twee avonden van vergaderen geweest. Twee dagen na elkaar vergaderingen voor twee verschillende dingen waarvoor voor elk maar drie keer per jaar wordt vergaderd. En die vielen dus vlak na elkaar.

Na de vergadering gisteren was er nog een vergadering thuis, waar Michel best bij was. Wij hadden vroeger gedaan met vergaderen dan Michel gedaan had met de les, dus we konden nog iets drinken terwijl we wachtten. Maar daarna was het dus nog vergaderen.

Gelukkig waren het vruchtbare vergaderingen. Dingen goed besproken en zelfs dingen waar resultaat uitgekomen zijn. Altijd beter dan uren samen zitten en dat het resultaat gewoon veel blabla is.

En dan vanavond na de vergadering nog een navergadering, zoals wij dat zo mooi zeggen, of in duidelijkere taal: enen gaan drinken terwijl we (bij)kletsen.

Maar om te zeggen dat het al twee avonden op rij te laat is en dat ik moe ben. Blij, maar moe.

En de tijd die vliegt

’t Was weer zo één van die ongelooflijk drukke weken. Vergadering op maandag, dinsdag, woensdag én donderdag, maar gelukkig moest ik alleen werken op maandag en dinsdag.

En dan denkt ge, OK, op wapenstilstand is iedereen thuis, maar daarna heb ik toch 2 dagen rust, maar dat is dan niet zo. Want donderdag moest er geshopped worden voor Jan voor de voetbal (training en regenvest), moesten er onderhemdjes zijn voor Louis (nen bloten buik voor jongens is niet zo sexy), moest er afgesproken worden met iemand voor iets te doen voor het Project, dat dan uit noodzaak even uitgesteld is maar ondertussen toch een leuke babbel en lekkere koffie met rijsttaart opleverde, en moesten er kinderen gehaald en gebracht worden.

Er moest opvolging gegeven worden aan de vergadering van donderdag zodat dan opeens vrijdag ook was voorbijgevlogen aan het maken van berekeningen, de nodige partijen bijeen krijgen,  vergaderen met de directeur. Toch leuk hoe sommige projecten op zeer korte tijd vorm kunnen krijgen.

Dan moesten weer kinderen gehaald worden (van school) en gebracht worden (naar de balletles) en werden vriendjes meegenomen van school zodat er hier dan weer 6 kinderen (dan 5 wegens ballet, dan weer 6 na ballet) waren.

Uiteindelijk werd de week zeer goed afgesloten met de vriendin die haar kinderen kwam afhalen (de vriendjes dus) en vandaag tijd had om gezellig nog even te blijven zodat we een beetje konden bijpraten: aangezien we alletwee werken is dat zo vanzelfsprekend niet.

Vrijdag de 13e. Altijd een goede dag voor mij.

Electriciteitsperikelen

Gisteren waren er blijkbaar serieuse problemen met den electriciteit. Maar zelf heb ik daar maar weinig van gemerkt.

Niet dat ik blind ben of zo, maar ik was gewoon niet thuis en dat helpt. Eerst een zeer sumiere vergadering. Eerder een pro forma ding maar iets dat wettelijk moest gebeuren en kwestie dat we dan toch in orde waren. Daarna nog rap iets gaan drinken en nog wat gekletst.

Toen ik rond 22u thuiskwam kreeg ik dan de mededeling dat er electriciteitsproblemen waren. Net (even) opgelost toen ik toekwam maar ik zat nog niet goed en wel neer en den boel viel alweer uit. ‘Gelukkig’ voel ik mij nog steeds mottig en dus zat ik om 22u30 al mooi in mijn bed zodat ik van de rest van de saga niets meer gemerkt heb.

Niet zo leuk voor den anderen dus (enfin, kwestie van understatement kan dat ook tellen), maar anderzijds heb ik van deze keer wel een zalig lange nachtrust gehad en zo voel ik mij vandaag toch al marginaal beter.

Gelukkig, want vanavond is er weeral vergadering, nu een echte, mét receptie vooraf, en anders zou ik het niet zo erg goed zien zitten hebben.

Nooit geen tijd

Het was hier wat stil de vorige week, maar zoals al eerder gezegd: mijn sociale leven gaat met dalen en pieken. Enige vorm van regelmaat is ver te bespeuren. En dus was vorige week er een van pieken. Maandag, dinsdag én donderdag was er vergadering.

Eén ervan was trouwens voor de oudervereniging, weetwel, waar ik opnieuw verkozen moest worden. Zeven kandidaten voor vijf plaatsen en zo hadden we voor het eerst in drie jaar verkiezingen. Best wel spannend, alhoewel je toch wel weet dat als je een beetje je best gedaan hebt, je wel herverkozen zal zijn, wat dus ook gebeurd is. Maar wel dus drie nieuwe kandidaten en ze leken alledrie wel gemotiveerd én toffe mensen, maar er was er maar één die kon winnen. Een goede aanwinst denk ik en zij heeft nu twee jaar om dat te bewijzen 🙂

Verder nog een verjaardagsfeestje op vrijdag, de gebruikelijke kinderactiviteiten op zaterdag en sinds gisteren zijn de scouts ook weer begonnen. Gisterennamiddag even met Jan naar het Festival van Vlaanderen (M@de festival) en dan was er ’s avonds nog een drink na de scoutsvergadering die eigenlijk wel wat uitgelopen was.

Deze morgen vroeg uit de veren (afschuwelijk, zo op ‘mijn’ uitslaapdag) want er stond een rondleiding op het programma op de werf aan het Sint-Pietersstation. Wreed interessant en nu weet ik veel beter wat de plannen zijn en hoe de tekeningen te interpreteren, maar daarna was er nog een drankje en ook dat is een beetje uitgelopen.

Zo goed als pas thuis en nu de kinderen oppakken en eens gaan kijken wat er zoal te doen is op deze allerlaatste Flikkendag.

Volgende week belooft een pak minder druk te worden. Oef! Er staat maar één ding op de planning, en dat is dan nog voor zaterdag: Coldplay! Iets waar ik dus al lang naar uitkijk. In de loop van volgende week maar goed uitrusten zodat ik er tegen dan fris opsta.

Avondvulling

Sinds dinsdagavond geen avond meer vrij gehad. Of neen, ik overdrijf: vrijdagavond was ik thuis en had ik niets te doen, maar gezien mijn algemene toestand van vermoeidheid de laatste tijd volstond die ene avond niet om op mijn plooien te komen.

Woensdagavond was het nog eens vergadering van de wijk. Deze vergaderingen hebben geen vast stramien: ze worden belegd hoe het uitkomt en meestal naar aanleiding van één of andere gebeurtenis. De aanleiding deze keer was o.a. de toekomstige ‘Aperitief in het Park’, onze jaarlijkse wijkgebeurtenis (voor de geïnteresseerden: 15 juni van 11u tot 13u). Op de vorige vergadering waren er ook een paar bezorgdheden bij de buurbewoners gerezen en om antwoorden te kunnen krijgen was onze wijkagent deze keer ook uitgenodigd én was hij afgekomen: speciaal zijn verlof onderbroken om aanwezig te kunnen zijn én, alhoewel hij gerust terug naar huis mocht nadat hij de vragen beantwoord had, hij is nog tot het einde gebleven.

Ik weet niet hoe het met uw wijkagent zit, maar de onze is wel degelijk begaan met ‘zijn’ wijk en wat er gebeurt en het is altijd interessant om horen wat ze nu wel en niet kunnen doen en voor welke zaken je bij hem moet zijn of bij het politiebureau. Het is wel een fijne mens en dat weet ik niet alleen van zijn bezoekje aan de vergadering, maar we hebben hem al een paar keer over de vloer hier ook gehad, dus ik weet het uit eerste hand.

De politie, uw vriend, is in het geval van onze wijkagent wel degelijk dat.

Donderdag nog een vergadering: met andere mensen van Het Project over de Gentse Feesten 2008: eens zien hoe we het dit jaar gaan/kunnen aanpakken. Zo samen rond tafel met een bende geëngageerde en toffe mensen, ik moet er geen tekeningske bij maken. Het was zelfs een beetje té gezellig wegens pas om half twee ’s nachts thuisgekomen. Zo van die situaties waar ge zit te kletsen en te babbelen en dat het wreed gezellig is en dat ge dan naar uw uurwerk kijkt om tot de ontdekking te komen dat het plots een gat in de nacht is.

Vrijdagavond dan maar een beetje gerecupereerd om toch een beetje energie te hebben voor zaterdag. Het hectische over-en-weer rijden van de zaterdag in de voormiddag. Geen scouts meer maar wel naar de kapper met de kinderen en dan ’s avonds wreed leuk bezoek: Freya en Peter. Wreed leuk om twee redenen: het zijn wreed wijze mensen dus een gezellige avond gegarandeerd, maar ook: ze gaan onze keuken voor ons maken en gisteren was het dus bespreken van de laatste details en plannen om dan effectief aan de slag te gaan.

’t Was een zeer leuke avond en net zoals ik vorige keer mijn vooropgezet idee over hoe de keuken er zou uitzien moest opzij zetten, heb ik gisterenavond mijn mening moeten herzien over welke kleuren de keuken zal krijgen. Ik dacht aan donkergrijze kasten en een felgroene accentmuur. De kasten blijven donkergrijs, maar de kleuren op de muren zullen allesbehalve fel zijn en ik vind dat zelfs meer dan ok. Wat ik eigenlijk het leukst vond aan de avond en de bespreking, was dat, als er iets anders voorgesteld werd dan wat ik in mijn hoofd had, ik daar altijd een deftige en duidelijke uitleg bij kreeg zodat ik begreep waarom iets wel of niet zou werken. Onderbouwde uitleg. Altijd goed. En ook, mensen die weten met wat ze bezig zijn.

Enfin, we kennen nu de details en Michel heeft er een gadget bij: een kraan met een lichtje in. Zo content als een katje was hij met die optie en hij sprong erop. Een geluk want wat hij eerst in zijn gedacht had was een gedrocht van over de 80 cm en moest de afwasbak nu tegen de muur gestaan hebben, tot daar toe, maar gezien onze afwasbak in een soort eiland zal zitten zag ik dat niet zo direct zitten. Opgelost dus.

En nu is het in spanning afwachten tot de datum bekend is dat ze hier kunnen beginnen (na levering materialen en maken van de kasten in hun atelier en al). Wijze tijden in het vooruitzicht.

Gemist

Het was vergadering van de oudervereniging deze avond. Net toen ik op punt stond om te vertrekken kreeg ik telefoon van den anderen, maar omdat ik al bijna te laat was kon ik niet blijven babbelen.

Ik heb hem dan maar gezegd om op het vast nummer te bellen zodat de kinderen hem konden horen. Zo was er toch iemand (en zelfs twee iemanden) gelukkig, en gelukkig waren ze blijkbaar ook effectief wist de babysit mij te vertellen.

De vergadering was vroeg gedaan en in tegenstelling tot andere keren zijn we vandaag niet gaan navergaderen. Dus ben ik relatief vroeg thuis en voel mij nu een beetje triest omdat ik niet met Michel heb kunnen babbelen.

’t Zal aan de vermoeidheid liggen. ‘k Ga er maar direct inkruipen.

Voorbije weekend

Nu ik alleen thuis ben kan ik weer op de computer wanneer ik wil. Tijd dus om even over het weekend te gaan, alhoewel … ‘k Zal beginnen met donderdag. Uiteindelijk begint voor mij het weekend toch op donderdag.

Donderdag was het vergadering voor Het Project: een goede vergadering waar we vooraf lekker gegeten hebben. Het was in De Lieve, een restaurant waar ik al veel langer eens naartoe wou maar dat nogal wreed populair is zodat, telkens wij er wouden binnenspringen, het al volzet zat. En donderdag dan gemerkt dat het met reden is: zeer lekker, simpel voedsel voor niet schandalig veel geld.

Na de vergadering zouden we nog enen gaan drinken en in eerste instantie ging ik mee gaan. Altijd wreed plezant en gezellig en vooral omdat er een meneer nog eens bij was waar ik nog verder mee wou babbelen want het was (te) lang geleden. Maar toen we toekwamen bij het café van keuze en het bleek dat het daar te druk en te vol zat en we naar iets anders zouden gaan, kreeg ik plots zo nen klop van den hamer dat ik maar huiswaarts gekeerd ben, de babysit betaald heb en onmiddellijk in mijn bed gekropen ben.

Vrijdagavond zijn we dan Japans gaan eten in Amatsu. Ik keek daar al een tijdje naar uit. Niet wegens de sushi: ik ben niet zo voor rauwe vis. Versta mij niet verkeerd: in principe lust ik dat wel, maar om daar een een hele maaltijd van te eten, nee bedankt. Maar ik zou wel andere japanse dingen proberen en die waren er natuurlijk ook.

Het gezelschap was fantastisch, net zoals de hele avond trouwens en we hebben ons rot geamuseerd, niet in het minst met het observeren van een BV met zijn al-dan-niet potentieel lief. Zoals den anderen al schreef: we hadden dit al veel langer geleden moeten doen en hopelijk duurt het voor de volgende keer niet weer zo lang: veel te wijze mensen en goede vrienden om niet vaker te zien (Hmm. Misschien direct al een nieuwe doodle maken sé).

Opnieuw de avond veel te vroeg moeten afbreken. Deze keer niet wegens (over)vermoeidheid. Ik had namelijk op slim gespeeld en had in de namiddag een goed dutje gedaan. Wel omdat het zo leuk was dat ik niet had gemerkt dat het al 2u15 was en dat onze babysit er absoluut niet op voorzien was om de nacht bij ons door te brengen. Een kwartierke later was ik dus thuis en 25 minuten later lag ik al in dromenland.

Gisterennamiddag dan onverwachte dingen gedaan. We hebben nieuwe buren in de straat sinds eergisteren: een man met twee kinderen, meisje van 8j en jongen van 5j en het klikte meteen tussen de kinderen. Gisterennamiddag ben ik dan met mijn drie oudste en de meneer en zijn twee kinderen naar de film geweest in de Skoop: Desmond en het Moerasmonster. Een ideale film voor ‘in de rapte’ eens te doen: zeer leutig en lekker kort met zijn 75 minuten. Een leuk tussendoortje en er blijft nog genoeg van de namiddag over om nog ‘iets’ te kunnen doen.

Ongeveer anderhalf uur nadat we terug waren stonden de kinderen weer voor de deur: of we wouden komen aperitieven? De uitnodiging hebben we met veel plezier aangenomen en zo hebben we kennis gemaakt met onze nieuwe buur. Een leuke babbel en een paar glaasjes cava later, zijnde anderhalf uur, stonden we weer thuis.

Vandaag het weekend dan afgesloten in schoonheid, zoals zo mooi gezegd wordt: gaan koffiedrinken bij de schoonouders, cake gegeten en gezellig gebabbeld. Den anderen daar achtergelaten (makkelijker om vandaar de trein te nemen), met de kinderen pizza afgehaald, thuis op het gemak opgegeten, kinderen in bad en in bed, allemaal op tijd zodat ze morgen fris opstaan om opnieuw naar school te gaan.

En zo zit de Paasvakantie er ook weer op en ga ik vanaf morgen een paar zeer drukke weken tegemoet op het werk. Hopelijk heb ik morgen een nieuwe laptop want nu ik hier toch alleen zit kan ik evengoed een beetje meer doorwerken.