Vandaag is ze 17, ons oudste.
Allereerst (natuurlijk): een heel gelukkige verjaardag!! (foto van tijdens de examens/supporteren voor de Belgen op het EK natuurlijk).
Ze heeft dat gisteren al goed ingezet met de vriendinnen.
Zelf vind ik dat zo’n magische leeftijd: nog net ‘kind’ en niet niet ‘volwassen’. Bizar dat ze al zo groot is (letterlijk – groter dan mij – en figuurlijk dan).
Ik sta deze ochtend op en het is de routine gelijk gewoonlijk.
Ik kom toe op mijn werk, wil mijn bureau binnengaan en blijf stokstijf staan om mezelf voor het hoofd te slaan: ik ben vergeten om Louis een gelukkige verjaardag te wensen. Slechtste moeder ooit! Ik dus! En mijn collega’s hebben dat ook bevestigd (grapje!).
Gelukkig dat iemand anders (dankuwel mamie) er wél aan gedacht had.
Vanavond dus een beetje vroeger op het werk vertrokken om een taartje te halen (het zijn chocomouskes geworden: één van Louis zijn lievelingsdesserts) en thuis te zijn voordat hij thuiskwam zodat ik hem kon verrassen en gelukkige verjaardag wensen.
Hij was wel content, maar had het blijkbaar deze morgen zelf niet gemerkt dat ik het vergeten was: hij was het zelf vergeten.
Alsnog gelukkige 15e verjaardag schat!
Vandaag vertrek ik naar Spanje met Jan.
Vandaag is het ook Anna’s verjaardag. De volle 10 jaar wordt ze en ik ga het een stukje missen.
(nu ook mét bril, trouwens. Dat maakt ondertussen 5/6: enkel Jan blijft achter)
Alleen maar tieners in huis nu. We gaan nog afzien 😉 Gelukkige verjaardag!
De tijd vliegt. 12 is hij vandaag. Jan. Onze vleier, ons duracelkonijn, onzen schattigen.
Hij kreeg gisteren waarschijnlijk het beste verjaardagscadeau dat hij zich kon wensen: de sportarts gaf groen licht om te herbeginnen met voetbal (allez: eerst opbouwende kine en als de kinesist het goed vindt mag hij weer voetballen – iets om naartoe te werken dus).
Gelukkige verjaardag en dikke kus zoetje.
De dag leek zo te gaan eindigen:
[embedyt] http://www.youtube.com/watch?v=ipSWMSqEe_8[/embedyt]
Maar dankzij de vele knuffels in huis, mijn twee kleine schatten die mij chocolaatjes meebrachten na school, nog een prachtig cadeau van mamie, vriendinnen E. en B. die mij onverwacht meenamen op café, en de vele internetwensen, werd ik toch nog een ‘stars onof 45′.
[embedyt] http://www.youtube.com/watch?v=7skQvj-aBV8[/embedyt]
Bedankt voor de vele en lieve wensen. En ook ‘hiephiephoera voor mijn blog’: 10 jaar is ook al een mooie leeftijd.
Vrijdag was er het Sinterklaasfeestje op het werk van den anderen. Een feestje voor alle kinders van de werknemers. Zeer gezellig altijd, en voor de gelegenheid bakte ik dan een paar pannenkoekskes.
Op het feestje was ook een meisje van twee dat gisteren 3 zou worden. Hoe leuk, zei ik tegen haar, want dan heb jij jouw verjaardag de dag voor de mijne, en laat ik nu net ook 3 worden … zij het met nog een cijfertje ervoor 🙂
Dus dubbel feest vandaag, want deze blog is ondertussen ook al 8 jaar.
9 jaar is hij geworden, onze voetballer. Ons duracelkonijn. Onze brok energie.
Gisteren een feestje voor de familie. Met grootouders, nonkels en tantes, meter en peter en een hoop kinders. Zeer gezellig en een heel gelukkig kind die bijna iedereen die hij graag ziet rond zich had (mijn zus was de enige die niet kon).
Vandaag traktatie in de klas. Jan en ik hadden gisterenochtend nog kleine cakejes willen bakken, maar de oven doet lastig en het resultaat was zwartgeblakerde dingen die nog liquide waren vanbinnen. Poging nummer 2 dan deze ochtend. Alleen deze keer. Deze keer in de kleine oven gebakken. Telkens 6 stuks per keer. Trager, maar ze zijn dan wel gelukt zodat Jan nog deze namiddag zijn klasgenootjes kon trakteren.
De jarige zit ondertussen al in zijn nest, moe maar voldaan na een leuke dag. Alhoewel, moe … Ik betwijfel het 🙂
Nog een gelukkige verjaardag schat.
Om 10u56 in de ochtend, na een kleine vijf uur ‘werken’ (ik toch) werden wij voor het eerst ouders. Ik vind dat nog altijd hallucinant. Want ondertussen zijn we al vier keer ouders geworden en is dat klein babieken dus 13 jaar geworden.
13 jaar en het eerste jaar humaniora zit er bijna op.
13 jaar en ze is bijna het huis uit. Het ‘hoofd’huis toch, want tijdens de voorbije examens heeft ze er een gewoonte van gemaakt om in het achterhuis te studeren en sindsdien slaapt ze daar ook. Ik vermoed dat de puberjaren er goed aan het doorkomen zijn, want het achterhuis is dus ingepalmd en ze blijft daar uren aan een stuk zitten ‘luisteren naar muziek’ of ‘chatten op skype met de vriendinnen’. Voor de rest valt het (voorlopig) nog mee maar ik vermoed dat stukje bij beetje de inhoud van haar kleerkast richting achterhuis zal verhuizen.
13 jaar en ik hield het niet voor mogelijk dat je zoveel van iemand kan houden als van je kinderen.
Een heel gelukkige verjaardag, Zietje, en houdt dat puberen maar zoals het nu is, dan blijft het leefbaar 🙂
Eén van die mijlpaalleeftijden, dat heeft Zelie bereikt. Vandaag.
12 jaar. Ongelooflijk.
Ze heeft onlangs haar eerste, echte identiteitskaart mogen afhalen.
Ze heeft een echte portefeuille gekregen én een handtas.
Er zitten gaten in haar oren, dankzij haar meter.
Nu nog een paar centimeter groeien, en ze kan haar geluk niet meer op.
Gelukkige verjaardag schat!
Even over en weer naar Nederland vandaag. Bij mijn broer en zijn gezin. De 9e verjaardag van mijn neefje gaan vieren.
Wat begon als een druilerige dag deze morgen is uitgedraaid op een zalige namiddag met lekker veel zon en leuke babbels in de namiddag. Was het in Nederland nu zoveel beter weer dan hier, of is het hier ook opgeklaard?
Hoedanook, we konden gewoon de hele namiddag (en vroege avond) buiten genieten van het weer en het eten en het gezelschap. Meer moet dat ook niet zijn, nietwaar.