Het is geen weer …

om een kat door te jagen … of is het een hond? Enfin, toeternietoe.

Ik moet zeggen dat ik het eigenlijk niet wreed erg vind: het is nog altijd warm genoeg om in een T-shirt rond te lopen en dat is voor mij meer dan voldoende. Kou in de zomer vind ik het ergst. Regen is misschien niet leuk om mee buiten te komen, maar ik hou wel van het gekletter op de ramen.

Maar binnen blijven met drie zeer actieve kinderen is eigenlijk zo goed als geen optie als je ze geen ganse dag voor de TV wil zetten, dus zijn we deze namiddag nog maar eens gaan wandelen.

Goed begonnen: in T-shirts met een vaag zonnetje. Maar het zag er naar uit dat het geen blijvertje was door voor de zekerheid de regenjassen en paraplus maar meegenomen, en maar goed ook.

Doel van deze namiddag: de bibliotheek. Zelie en Louis met hun fietsen, Jan en Anna in de dubbele buggy en ik achter de buggy … te voet.

Mooi weer gehad tot we zo’n goede 250m verwijderd waren van de bibliotheek en dan openden de hemelen zich big time. Een plensbui dat het geen naam had. Geen probleem: we stonden net bij een klein afdakje, net groot genoeg om de regenjassen uit te halen en iedereen aan te kleden. Eenmaal iedereen aangekleed dacht ik dat het al bij al nog mee viel en liepen/reden we verder tot ik vijf meter later besefte dat het toch beter was om nog even te schuilen. Nog vijf meter later was er een groter afdak waar we allemaal zonder probleem onder pasten en daar hebben we de bui dan maar even laten uitregenen.

We moesten niet lang wachten en een goede 5 minuten later stonden we in de bibliotheek. Louis en Jan konden daar een beetje spelen terwijl Zelie en ik rondneusden en boekjes uitzochten.

Na de bibliotheek eerst naar het shoppingcenter op het Zuid om een bikini te zoeken voor Zelie: incasseren op een uitstaande belofte. Toen we daar niets vonden langs een andere weg naar huis om door het centrum te gaan en daar eens te kijken. Jammer genoeg niets gevonden wegens o.a. ook te weinig tijd voor de winkels sloten.

Verder op het gemak naar huis gewandeld. Alhoewel, gemak. Tussen het Zuid en het centrum hadden we al twee (kleine) buien over ons gehad en eens de Langemunt in was het weer van dattem. Dus in plaats van naar huis te slenteren hebben we er goed de pas in gezet om toch niet doornat thuis te komen: er leek een heviger bui in de lucht te hangen dan dat we al gehad hadden.

We zijn de bui kunnen voorblijven een zonder nog een druppeltje op ons hoofd thuisgeraakt.

Warm

Ik weet eigenlijk niet hoe warm het is (30 °C? Meer?) maar het is alleszins geen weer om enige activiteiten te ondernemen.

Deze voormiddag, dus nog niet op het warmste van de dag, ben ik (te voet) met de kinderen tot bij de groentenboer en de beenhouwer gewandeld. Op zich geen fantastisch zware opgave: beiden bevinden zich om maximaal 5 minuten afstand van bij ons, maar vandaag… Pffff.

Tegen dat we bij de groentenboer buiten waren begon ik al buiten adem te geraken en tegen dat we bij de beenhouwer aankwamen kon je me bijna bijeen vegen in een potje: ik stond ter plaatse te smelten.

De kinderen daarentegen … Ik heb zo de indruk dat het hen niet zo affecteert. Zij puften tenminste niet zo. Anderzijds, zij moesten ook geen dubbele buggy voortduwen met twee kinderen in 🙂

Voor de rest van de dag zijn we dan ook niet meer buiten geweest. De oudsten hebben een beetje TV gekeken terwijl de kleinsten (en ikke) een dutje deden. Uiteindelijk vanavond de moed bijeen geraapt om toch nog te gaan winkelen. Het was al een beetje afgekoeld en dus doenbaar. Vooral met de wind erbij.

Enerzijds nog zo erg niet: na de Gentse Feesten moeten we allemaal een beetje recupereren, maar anderzijds. Het is Michel zijn laatste week vakantie en als we nog een uitstapje willen doen mag het een beetje koeler worden, anders is het niet te doen.

Nu, vanaf overmorgen geven ze iets koeler weer, dus wie weet zijn we vrijdag even weg.

Auto wassen

Zaterdag kwamen we terug van een korte wandeling naar de fietswinkel (Zelie’s fiets was in reparatie) toen ik de buren zag hun auto wassen.

Het was toch wel al een jaar geleden dat ik de onze gewassen had (zelf gewassen dus, car wash niet meegerekend) dus stelde ik voor aan de kinderen om ook onze auto te wassen.

Wreed warm, een beetje water: zeer goed idee vonden de kinderen.

Anna buiten geïnstalleerd op haar speelmat terwijl de drie anderen de vodden en sponzen bijeenzochten en emmers naar buiten brachten.

Ze zijn alle drie zeer enthousiast begonnen. Toen ze de auto rond waren hebben ze dan nog de straat een beetje gewassen en daarna toch nog een beetje de auto.

Niet zo’n goed idee merkte ik een beetje later. De straat hier ligt namelijk nog vol zand van de heraanleg. Het zand was dus in de vodden gekropen en daarmee hebben ze de auto gewassen. Eens het water verdampt was lag de auto dus vol zand.

Tegen dan waren de kinderen het (uiteraard) beu en heb ik de auto volledig mogen herdoen.

Maar we hebben ons toch goed geamuseerd 🙂

Lente

Ze is toegekomen en op TV zeggen ze dat het alweer voorbij is. Of toch in de mate dat we ze gehad hebben de vorige 5 dagen.

Wreed jammer, maar ondertussen heb ik er toch van genoten.

Vrijdag waren de kinderen thuis en wegens het fantastische weer hebben ze de hele tijd buiten gespeeld.

Veel zon gehad zaterdag op het feestje van mijn neefje zodat we daar ook de ganse tijd buiten zaten. Ook ’s avonds, alhoewel het toen wel een pak frisser was. Maar met de zijpanelen van de tent dicht en een kleine verwarming in de tent was het meer dan genietbaar.

Zondagnamiddag dan zalig genoten op het terras aan de Graslei … en ook een beetje binnen in het café wegens heel lichte regenval. Maar de kinderen bleven buiten en konden zich goed uitleven.

Gisterenvoormiddag heb ik dan een beetje slaap ingehaald en voor de rest van de dag, tot ik de kinderen moest afhalen, lui in de zetel gelegen. Eigenlijk jammer maar het was duidelijk nodig. Maar eens de kinderen thuis waren heb ik een pick-nick samengesteld en zijn we met ons vijfen (Michel was nog op het werk) naar het park getrokken: eerst hebben de kinderen een beetje gespeeld in de zandbak/speeltuin, dan heb ik voor iedereen een ijsje gekocht bij de ijscrèmewagen en daarna hebben we onze sandwiches opgegeten op het gras. Genieten.

Vanmiddag ben ik dan met vriendin E. op de vrijdagmarkt een koffie gaan drinken in plaats van dat thuis te doen. Lekker op een terras in de volle zon en buiten de wind gaan zitten: het kon putje zomer geweest zijn. Toen de kinderen thuis waren zijn we dan even gaan wandelen in ’t stad: Anna in de draagzak op mijn buik, Zelie en Jan elk met een buggy en Louis zonder iets maar hij was van dienst als “papa” om Zelie af te lossen met de buggy. Een klein beetje boodschappen gedaan en op het gemak terug naar huis.

Voor morgen geeft het weerbericht direct 5° C minder: we zullen het mogen voelen. Maar het zou de eerste keer niet zijn dat ze zich vergissen dus hoop doet leven.

Hoezee

Het is mooi(er) weer!!

Ik ben blijkbaar niet de enige die erover uitzinnig is, maar ge zoudt van minder na al die tijd.

Het leuke is, momenteel toch, dat met de werken hier in het straat, de kinderen buiten kunnen spelen zonder dat we ons zorgen moeten maken. De betegeling is al tot ver voorbij onze deur gevorderd en overal ligt een laag zand. Wat kan een kind nog meer wensen: een prachtige zon, een zee van ruimte, geen auto’s en een zandbak voor de deur? We hebben ze van gans de namiddag niet gehoord. Zalig (zowel voor hen als voor ons) 🙂

Op het einde van de namiddag heb ik toch nog een efforke gemaakt en zijn we met z’n vieren (papa was niet mee) nog eventjes naar het park getrokken waar ze eventjes in de speeltuin gespeeld hebben en dan vooral achter de bal gelopen hebben.

Leuke dag en zeer relaxed.

En nu maar hopen dat het blijft duren (en vooral: nog beter wordt).