Tag: Ballet

Trots! Trots!

Trots! En nog geen klein beetje. Dat was ik vanavond. Onze twee dochters deden dat zeer goed. Wat zeg ik, fantastisch!

Het doet toch wat, uw dochters zo op een podium zien staan zonder enige schroom, volledig zeker van hunzelf en mooi doen wat van hen verwacht wordt.

Ze hebben dat fantastisch gedaan (maar dat heb ik al gezegd) en vooral Zelie heeft blijkbaar een ‘knop’ omgedraaid. Ik had het al gezien tijdens de Kerstshow van turnen, maar nu werd het nog eens bevestigd: Zelie ‘doet’ geen turnen of ballet meer, maar ze turnt en ze danst. Ze denkt niet meer zo na, maar beleeft gewoon en geniet er van. Zalig om zien.

Goed gedaan meisjes! (voor foto’s, ga eens bij mijn wederhelft kijken).

Bijna zover

Vandaag gelukkig een beetje slaap kunnen inhalen. Gisteren ben ik om 23.00u in bed gekropen en ik ben als een blok in slaap gevallen, om pas deze morgen rond 10.15u wakker te worden. Nog niet volledig uitgerust, maar ik kan er weer tegen.

De dag is gelukkig een pak minder druk dan gisteren. Zelie moet ik rond 13.00u weer gaan afzetten en Anna dan om 17.00u en dan zijn we afgesproken met familie om naar de meisjes te gaan kijken in de voorstelling van 19.00u.

Ik kijk er echt naar uit.

Sleep

Vandaag ga ik mij een beetje door de dag slepen, peins ik zo. Amper 4 uur geslapen vanacht. Dat gebeurt wel eens als je pas om 4.00u ’s ochtends gaat slapen en de wekker om 8.00u al afgaat. Ook al is het weekend.

Want straks komt de familie eten en ik moet nog boodschappen doen zodat ik hen eten kan voorschotelen.

Dus nu rap naar de Colruyt, de laatste dingen halen. Dan koken zodat ik klaar ben tegen 11.00u. Dan zorgen dat het eten zelf klaar is om 12.00u. Zelie en Anna wegbrengen om 13.00u. Samen met de familie Jan naar de voetbal brengen om 14.20u. Allemaal samen naar zijn match kijken om 15.15u. Terug thuis tegen 16.30u (ongeveer toch). Anna afhalen rond 17.00u. Taart eten als we terug zijn en dan tegen 18.00u/18.30u zorgen dat de broodjes en beleg op tafel staan. En gelijk wanneer iedereen uiteindelijk naar huis vertrekt, ik zal voor 22.30u niet kunnen gaan slapen want rond dat tijdstip moet ik Zelie nog afhalen van de voorstelling.

Allez. Rap mijn koffie uitdrinken en eraan beginnen.

Op het podium

De dochters staan komend weekend op het podium in Scala. Een voorstelling met hun balletschool en het is een groots opgevatte bedoening.

De geplande optredens (drie!) waren quasi onmiddellijk uitverkocht zodat ze er rap nog een vierde hebben moeten bijdoen en wij zo gelukkig ook nog aan kaartjes geraakt zijn.

Maar optreden dus. Zaterdag en zondag. Dat vereist veel repetities, want het zijn de scholen van Oudenaarde en Gent die samen optreden en dus moeten zij ook samen kunnen oefenen.

Vandaag had ik het mooi in de agenda opgeschreven: Anna van 17.00u tot 18.30 en Zelie van 18.30u tot 19.30u. Het werd een gepuzzel om dat bovenop de gewone activiteiten te krijgen maar dankzij de hulp van mamie lukte het.

Tot ik Zelie had afgezet en na een 15min een sms kreeg: de repetities voor haar waren blijkbaar al begonnen om 14.30u.

Het hoeft niet gezegd zeker dat ik mij serieus miskeken had op de papieren en dat de juf niet al tevreden was (om het zacht uit te drukken), zeker niet omdat Zelie met haar graad één van de hoofdrollen voor hun rekening nemen.

Langs de andere kant: Zelie treedt ook op met haar dansschool en door de missing met het ballet, heeft ze wel kunnen oefenen voor dat optreden in haar gewone les.

Elk nadeel heeft zijn voordeel zeker?

Ook een beetje vakantie

Den anderen is weg op vakantie en dus heb ik mij de luxe veroorloofd om toch ook een beetje vakantie te nemen. Niet dat ik altijd veel keus had: zo een extra paar (volwassen)handen om alles geregeld te krijgen met de kinderen komt goed van pas en als die er niet zijn, lukt het mij niet altijd om alles te bolwerken.

Zo bijvoorbeeld vrijdag. Normaal gezien voorzie ik eten, of tenminste toch de ingrediënten. Over de middag probeer ik naar huis te komen (tussen de lestijden door) om al wat voorbereidingen te doen en ’s avonds ook tussen het voeren door. Michel zorgt er dan voor dat er een effectieve maaltijd geproduceerd wordt.

Deze vrijdag was het niet mogelijk geweest om even tussendoor naar huis te komen want de lesgeefster had wat langer les gegeven dan voorzien. Geen voorbereidingen dus. En ook in de namiddag had ze gretig gebruik gemaakt van al de haar toegewezen minuten, dus werd het koersen om op tijd thuis te zijn en op de voetbal te geraken.

20 minuten te laat op de voetbal, wil ook zeggen: 20 minuten minder tijd om over en weer naar huis te gaan en het avondeten te maken (of toch stukken voor te bereiden) met als resultaat dat er om 18.00u nog steeds niets te eten was.

Dan maar de gemakkelijkheidsoplossing: we zijn met zijn allen Jan van zijn training gaan afhalen en we zijn heel gezond naar de Quick gaan eten. Iedereen content, want mama had geen stress en de kinderen hadden frietjes.

Zaterdag heb ik, ondanks de tegenslag ’s avonds met Zelie, toch nog gekookt. Niet al te ingewikkeld, maar toch.

Voor vandaag wist ik al dat ik niet ging koken, kwestie om weer wat stress te vermijden. Zelie en Anna moesten om 14.00u in Oudenaarde staan voor hun repetitie voor ballet, ik slaap graag een beetje uit op zondag, er was gevraagd geweest om nog eens Chinees te gaan eten en dus was de beslissing rap genomen. Het plan was om tegen 12.00u in het restaurant te zijn om dan ten laatste tegen 13.15u te kunnen vertrekken zodat de meisjes mooi op tijd zouden zijn.

En het is gelukt. Lekker tot 10.00u kunnen slapen. Kinderen en mijzelf gewassen in bad. Mooi op tijd vertrokken naar het restaurant. Tijdig bediend en effectief om 13.15u kunnen vertrekken en zo waren de meisjes om 20 minuten voor hun uur al ter plekke. Geen moment moeten stressen.

Voor de rest van de dag moest ik mij ook niet meer opjagen. Samen met de jongens mocht ik bij mijn zus wachten tot de meisjes gedaan hadden (leve familie in een andere stad) en daarna met de meisjes ook bij zuslief. Daar ook avond gegeten en voor één keer waren we op tijd thuis om Anna en Jan op tijd in hun bed te kunnen steken (meestal lopen die bezoekjes een beetje uit).

Zie, je moet niet altijd weg gaan om toch een beetje vakantie te nemen, al is het maar uit de dagelijkse sleur.

Elk nadeel etc.

Toegegeven, een kwartier geleden liep ik nog pisnijdig.

De dochters doen namelijk mee met een voorstelling einde volgende maand en vooraleer ze op het podium kunnen met een pak volk die hen bekijkt, moeten ze eerst repeteren. Ze moeten repeteren buiten de ‘normale’ lessen om, omdat het één school is, maar met verschillende locaties (Oudenaarde, Gent en Brussel) en de verschillende scholen moeten dus samen oefenen.

Een aantal weken geleden kregen we dan een hele boterham mee met alle uren van alle repetities en de locaties en instructies voor de dag zelf en zo. Vorige zondag was de eerste algemene repetitie, vandaag de tweede.

Deze morgen liet ik Jan met de papa naar zijn voetbalmatch trekken, want Zelie moest op de repetitie zijn op ongeveer het moment dat Jan zijn match gedaan was. Qua timing ging het anders niet lukken. Zelie en ik konden dus mooi op tijd vertrekken en toen we 10 minuten voor tijd op de locatie waren was daar geen kat.

Verbazing bij ons en ons beginnen afvragen: was de repetitie afgezegd? Verplaatst naar een andere locatie? Hebben we onze brief mislezen? Er waren nog twee locaties waarbij ik dacht dat ze misschien konden zitten, maar ook daar geen kat. Beginnen bellen, maar er werd niet opgenomen: niet door de juf, niet door de mama’s van twee meisjes die ook meedoen (als er effectief repetities waren, was dat normaal wegens het helse lawaai dat er heerst: ze horen hun telefoon niet). En ik wist nochtans zeker dat er repetitie was, want dat had de juf van Anna nog bevestigd gisteren.

Na anderhalf uur heb ik eindelijk mijn vriendin te pakken gekregen. Mijn vriendin uit Oudenaarde. En ja, de repetitie was naar een andere locatie verhuisd: naar de studio in Oudenaarde. De leerlingen hadden daaromtrent blijkbaar een brief gekregen in de les vorige week.

Zelie heeft die brief dus niet gekregen: zij was ziek vrijdag en zaterdag. En het is nu niet alsof ze ons niet kunnen bereiken: de juf heeft mij al meer dan eens getelefoneerd voor dit of dat. En dus liep ik pisnijdig: Jan zijn match gemist, Gent rondrijden voor niets, mij zitten opvreten omdat Zelie onder haar voeten zou krijgen als ze te laat is.

Ondertussen ben ik weer de kalmte zelf, want uiteindelijk heeft dit een leuk voordeel. Vandaag is er weer Muziek op Sletsen in onze wijk. Had Zelie repetitie gehad, dan had ik het er tussendoor moeten nemen en waarschijnlijk geen volledige optredens kunnen zien wegens over en weer rijden.

Nu ben ik op mijn gemak en Zelie vind het ook niet erg: we gaan samen kijken en helpen waar nodig.

Bijna volledig

Dit weekend was het laatste weekend dat nog niet alle kinderactiviteiten begonnen zijn. Vanaf maandag is het weer vollen bak. Er zijn meer activiteiten dan vorig jaar, maar bizar genoeg hebben we nu wel twee avonden niets te doen, dus eigenlijk meer vrije tijd.

Vanaf volgende week ziet de planning er als volgt uit:
dinsdag:
16u00-17u00: dwarsfluit – Louis (nieuw)
16u30-17u00: saxofoon – Zelie
17u00-18u00: AMV – Louis

woensdag:
13u30-15u00: turnen – Zelie
14u00-15u30: AMV – Louis
16u00-17u15: voetbal – Jan
17u30-18u30: Urban/Clipdance – Zelie & Breakdance – Louis (nieuw)

vrijdag:
16u45: ballet – Zelie
17u00: voetbal – Jan (nieuw)

zaterdag:
8u30-11u00: AMV – Zelie
9u00-10u00: ballet – Anna
10u30-11u30: turnen – Anna (nieuw)
12u00-13u00: zwemmen – Zelie, Louis, Jan (en als er een plaatsje vrijkomt in de club, ook voor Anna)
13u30-16u00: Animatiefilm – Louis (nieuw)
14u00-18u00: Scouts – Zelie
en ook, niet op een vast uur, soms voormiddag, soms namiddag, speelt Jan een voetbalmatch.

Voor dinsdag is het redelijk makkelijk: Zelie en Louis trekken hun plan en gaan samen naar de muziekschool. Het is niet ver van de school, ze kennen de weg en er zijn voldoende vriendjes die ook die richting uitmoeten zodat ze sowieso begeleid zijn.

Voor woensdag hebben we de routine al onder de knie. Mamie vangt ons gelukkig op op woensdag, zodat de kinderen die niets te doen hebben daar kunnen blijven terwijl ik de taxiservice doe.

Vrijdag gaat Zelie alleen naar ballet. Ik heb nu les tot 16u20 dus is het een beetje haasten om de andere kinderen van school te halen, naar huis te crossen en terug te vertrekken naar de voetbal. Gisteren waren we te laat (10 minuutjes) en ik heb de trainer dan maar ingelicht van mijn opleiding en dat het er dus dik in zat dat we op vrijdag iets later zouden zijn. Hij apprecieerde het dat ik hem waarschuwde en dat is dus in orde.

Afhankelijk van wanneer Jan zijn voetbalmatch heeft op zaterdag zal den anderen zich dit jaar dus ook moeten inzetten om te halen en te voeren: het is nogal moeilijk op verplaatsing te gaan (want dat is altijd in de voormiddag) én tegelijk in Gent de kinderen over en weer te voeren. Vorig weekend was het van dat en dat is dus prima verlopen.

Allez-hup. We zijn weer vertrokken.

Examen graad 3

Vandaag was het zover. Zelie moest haar balletexamen voor graad 3 doen.

Vorige week was het al een soort generale repetitie en die was niet zeer goed gegaan. Niet alleen bij Zelie, maar bij nog een paar kinderen. De juffrouw was nogal verbaasd want ze zei dat ze het tijdens de les allemaal zo goed deden. Er werd prompt besloten om nog een paar extra lessen in te lassen.

Vandaag zag Zelie er rustig en vol vertrouwen uit. Niks geen zenuwen. Op tijd vertrokken naar Waterloo en ruim op tijd aangekomen. Het was de bedoeling dat de ouders de kinderen gewoon afzetten en ze dan ongeveer anderhalf uur later opnieuw kwamen ophalen, maar aangezien wij net toekwamen toen het lunchpauze was, kon ik nog even blijven.

Eens de pauze voorbij ging ik in de auto wachten met een boek en dan, een goed uur later, zag ik dat ze klaar waren en kon ik terug binnen.

Ze zag er goed uit. Blij. Niet teleurgesteld (zoals de week ervoor) en zei dat ze alles gekunnen had.

Nu is het 6 weken wachten voor de uitslag. We zien dus wel, maar het belangrijkst is dat ze er toch weer eens vanaf is.

Hot en her

Uiteindelijk toch nog een drie en een half uur geslapen vannacht. Of moet dat zijn, deze morgen? En dan was het drukdrukdruk. Gelukkig maar. Geen tijd om u dan moe te voelen.

Anna naar ballet, Zelie naar turnen, regelen met de schoonbroer om de jongens naar hun activiteiten te brengen (scouts en voetbalmatch) terwijl ik met Zelie naar Waterloo ging omdat zij daar generale repetitie had voor haar balletexamen volgende week.

‘t Wordt misschien tijd om toch eens een GPS aan te schaffen want we zijn er verkeerd afgegaan, van de autostrade (er stond: afgaan bij uitrit ‘Waterloo’, wat we ook deden, maar blijkbaar zijn er dus twee afritten ‘Waterloo’ en moesten we de tweede hebben. Soit) en dus langs een andere kant Waterloo binnengereden en in Waterloo was het dus miserie gedurende 15min, tot we, na een paar keer de weg te vragen, nog net op tijd toegekomen zijn.

Anderhalfuur naar de oefeningen gekeken en dan terug naar huis, een terugrit die gelukkig zonder problemen verliep.

Net op thuis om de rest van het gezin op te halen en naar het scoutsfeest te gaan. Gequized, gegeten en ongelooflijk veel gebabbeld.

Zelie en Louis werden iets na 19u opgehaald om naar de cinema te gaan (samen met de papa en vrienden) en ik ging thuisblijven met de jongsten omdat het anders voor hen te laat zou worden én omdat ik wist dat ik de nacht voordien niet veel zou geslapen hebben. Uiteindelijk ben ik zo lang blijven babbelen op het scoutsfeest dat Jan, Anna en ik later thuis waren dan de andere helft.

Nu toch maar rap in bed kruipen en een beetje slaap inhalen.

Hectisch

Gisteren was hectisch. OK, het was vroeger ook al zo, maar dit jaar is het (nog) een graad erger geworden. De belangrijkste oorzaak? Jan zijnen voetbal.

Begrijp mij niet verkeerd: ik vind dat fantastisch. Hoe gelukkig die jongen is als hij mag voetballen. Hoe hij daar in opgaat. Hoe veel en hoe rap ze dingen leren, in zo’n club (Jan dus niet alleen, ge moet die andere gastjes sprongen zien maken). Maar kwa tijdsroof kan het tellen.

Zaterdagvoormiddag was vorig jaar ook al druk: turnen (Zelie, Jan én Anna) en zwemmen(Jan, Louis en Zelie). Maar de namiddag was tenminste een rustpunt, zeker omdat er 2 kinderen minder waren wegens naar de scouts. Dit jaar zijn de voormiddagen opnieuw druk: ballet (Anna), turnen (Anna en Zelie) en zwemmen (Jan, Louis en Zelie). In de namiddag zijn Zelie en Louis weer naar de scouts, maar nu komt daar tussenin Jan zijnen voetbal. Elke zaterdag heeft hij een wedstrijd, soms in de voormiddag, soms in de namiddag, en een wedstrijd betekent erbij blijven. Mijn rustige namiddag is dus weg als de wedstrijd in de namiddag valt.

Maar kijk, we (de ouders) hebben zaterdag genoten. Onze jongens hebben weer verloren, maar deze keer maar met 3-4. Twee goals door Noah, één door Jan en vooral, ze hebben goed gespeeld. Op een bepaald moment een prachtige beweging gemaakt tussen 3 spelers met lange passen. Ik ga dus effectief nog een echte voetbalmama worden.

Maar kijk, dat was maar één deeltje van de hectische dag. On a different note heeft Anna haar eerste balletles gekregen zaterdag. Zelie volgt sinds 2 jaar balletles bij Ducatillion en we zijn daar zeer content van: streng maar rechtvaardig en het moet goed zijn zonder de kinderen af te jakkeren en te ontmoedigen. Het is echt ballet en geen ‘huppeldepup’ om de kinderen bezig te houden. Dit jaar kwam er een lesuur bij voor de allerkleinsten vanaf 4 jaar en ik heb gevraagd of Anna het mocht proberen: ze wil graag ballet doen en ge kunt nooit weten hé. Toen ik haar afhaalde glunderde ze gewoon en de juf zei dat ze dacht dat het wel ging gaan, dus proberen we toch nog even voort.

Om een hectische dag volledig rond te maken was er nog een verjaardagsfeestje ’s avonds … in Nederland wat betekende: op tijd vertrekken als in tussen 17u30 en 18u. Als ge maar om 17u thuiskomt, 2 kinderen moet klaarmaken voor de avond én uzelf klaar maken voor een feest, laat dat niet veel tijd.

Het feestje, dat was van mijn broer en zijn vrouw, die dit jaar 40 geworden zijn endit met een zeer leuke fuif hebben gevierd: lekker eten, veel drank, mensen teruggezien die ik 15 à 20 jaar niet meer gezien had, familie, goede muziek en zeer luik gezelschap. Om 2u30 heb ik mijzelf verplicht om toch te gaan slapen: het feestje was nog niet gedaan en ik amuseerde mij rot, maar vandaag was er een lunchafspraak in België en dus moest ik op tijd opstaan. Een voordeel: mijn papa is mij thuis komen halen en heeft mij hier weer mooi afgezet zodat ik zelf niet moest rijden. Moe gelijk ik loop de laatste weken was dat maar goed ook en zo had ik bovendien nog zeer leuk gezelschap gezien Michel thuis is gebleven bij de kinderen.

Vandaag was ik toch blij dat zaterdag achter de rug was.