De ontwikkeling van onze vierde kadet belooft.
Bij de andere drie was de evolutie zo ongeveer hetzelfde. Als ik actief was, waren de baby’s eerder passief. Als ik rustte begonnen ze te bewegen. Even een paniekaanval gehad bij Jan in mijn 7de maand: ik dacht dat ik hem al 24u niet had voelen bewegen, dus ik in alle haast naar het ziekenhuis. Maar alles bleek meer dan in orde. Door ongewoon veel stress op het werk had ik hem gewoon niet gevoeld of was vergeten er aandacht aan te besteden.
Deze kleine doet het volledig authentiek.
Het begon al bij de eerste echografie aan 12 weken. Voor de mensen die de ontwikkeling van een baby niet (goed) kennen: aan 12 weken zijn de armpjes en beentjes NET gevormd. Het meeste aan het lichaampje is nog aan het ontwikkelen en het is dus nog een beetje embryo. Dat kan je ook zien aan de eerste foto: kleine stompjes voor armen en benen, nog geen nekje, … Dus veel beweging kan daar normaal gezien nog niet inzitten.
Mis dus: den kleinen was aan het zwaaien met zijn twee (stompjes van) armpjes. Ongelooflijk.
En zo ook nu sinds ik de baby zelf kan voelen: één en al beweging. Of ik nu rust of heel druk bezig ben, de kleine beweegt enorm veel. Draaien, keren, stampen, … Noem maar op. Ik kan mij dus niet inbeelden dat ik hem/haar van deze keer 24u niet zou voelen.
Ik hoop dat hij/zij zijn wilde haren zal kwijt zijn na de geboorte … maar ik vrees het ergste. Daar waar Jan de meest zalige en kalme baby ooit was, vermoed ik dat dit de meest actieve baby van de vier zal zijn.
Ik houd u op de hoogte 🙂
Van het moment dat ik ook maar even wakker word ’s nachts, is het eerste dat ik doe aan uw buik voelen, en ’t is waar: dat ding is voortdurend aan het wriemelen.
Shades of John Hurt, ik zweer het.
gewoon genoeg immodium geven, that should do the trick 🙂
’t is een cliché maar o zo waar: als’t maar gezond is.
Ow f*ck, dat belooft. Onzen eerste is ook ongelofelijk beweeglijk. Trien kon het al voelen op 16weken, en ikzelf al op de 17de. En tegenwoordig, als ze met haar buik tegen mijn rug ligt voel ik het kind bijzonder goed (en zónder handen).
En gisteren bij de 3D echo: meer dan een uur aan een stuk liggen wroeten van het-kan-niet-meer.
Trien zegt wel dat er ook wel rustige periodes zijn, dus misschien valt het al bij al nogal mee.