Slaap is toch iets raars.
Gisterenavond ging ik de kinderen onderstoppen en wat bleek, Zelie lag omgekeerd in haar bed: voeten op hoofdeinde en hoofd op voeteneinde.
Geen ramp uiteraard, maar een beetje moeilijk om het deken dan goed te leggen.
Ik trek het deken dus zachtjes opzij en Zelie beweegt. Ik fluister haar dan zachtjes toe dat ze haar moet draaien omdat ze omgekeerd ligt en wat raadt ge: ze doet het nog ook.
Slaap is toch iets raars.