In het nieuws: een nieuw record van vrouwen die samen hun babies borstvoeding hebben gegeven: in de Filippijnen deden 3738 vrouwen dat. Eerder een ludieke actie ter promotie van borstvoeding. Needless to say: my total support.
Maar er is ook de andere kant: vrouwen die het (om een of andere reden) niet kunnen en toch hardnekkig blijven volharden. Vandaag gehoord van een vrouw die borstvoeding gaf maar objectief gezien lukte het niet: de baby is ondertussen 8 weken oud en weegt amper 3,2 kg. Niet goed. En de vrouw wil blijkbaar niet inzien dat haar baby niet voldoende heeft en weigert flesjes bij te geven. Nog minder goed.
Ik heb het al gezegd: alleen aan borstvoeding beginnen als je er 200% voor wil gaan en zelfs dan: luister naar je lichaam. Als het niet gaat, gaat het niet en er is niets om je schuldig over te voelen.
Ik zou het anders stellen: zowiezo aan borstvoeding beginnen, want het is het beste voor je kind en als het wegens omstandigheden niet lukt, dan hebben ze toch al de antistoffen van de eerste weken binnen en hoef je je niet schuldig te voelen. In alles willen ouders tegenwoordig het beste voor hun baby, alleen als het over voeding gaat denken ze plots aan hun eigen gemak. Raar toch?(heb het uiteraard niet over de gevallen waarin de baby niet bijkomt of de moeder er onderdoor gaat) Ik geef toe dat het heel wat volharding vraagt, maar uiteindelijk loont het toch in de meeste gevallen.Ik geef onze jongste nu al 11 maanden de borst en kan mij niets gemakkelijkers dromen, ook al heb ik in die eerste maanden ook serieus op mijn tanden moeten bijten.