Anna heeft een beetje last van een stijve nek. Ze beweegt haar hoofdje niet altijd goed naar één kant en ze ligt er soms verkrampt bij.
Het heeft ook gevolgen voor te eten: ze zuigt niet op een goede manier en laat te veel los zodat ze lucht binnenkrijgt. Het resultaat hiervan is dus serieuze krampen.
Gezien ik voor mijn rug (of beter: mijn bekken deze keer) toch weer bij mijn zus op de bank lig, ligt Anna er nu ook … en deugd dat ze er van heeft: na zo’n behandeling ligt ze volledig ontspannen en blij in haar relax te wachten tot haar tante mama behandeld heeft.
Er is al wat beterschap te zien: ze zuigt al minder lucht en heeft dus ook minder last van krampen.
Het gaat de goede kant op dus.
Een gedachte over “Stijve nek”