Bedenking

Anna had nogal wreed warm toen ik haar deze ochtend uit bed nam.

Ze heeft ook niet goed geslapen: drie keer wakker geweest. Niet dat ze gehuild heeft, maar wel dat ze lag te ‘kreunen’ en ‘protesteren’: zo half huilen, half neuten. Nooit echt beginnen huilen zodat ik haar niet moest troosten, maar toch. En toen ik haar deze ochtend uit bed nam was ze niet vrolijk, zoals anders, maar begon ze te wenen.

Haar hoesten is gelijk herbegonnen: je hoort weer die zware ademhaling van die slijmen die er zitten, dus heb ik haar siroop maar meegeven naar de opvang.

Maar ik vermoed dus dat ze wel een beetje koorts had en ik hoop alleen dat het van haar tandje is dat er nog steeds niet volledig doorzit.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *