Rough night

’t Is den eersten niet en het zal ook niet de laatsten zijn.

Vorige nacht is Anna wakker geworden rond 1u … al overgevend. Het ene moment was ze aan het hoesten, het volgende moment lag ze over te geven. Zelf lag ik er nog maar juist in en ik was dus nét aan het inslapen toen het begon. Ik ken leukere manieren om (weer) wakker te worden.

Anna vastgehouden over haar bedje tot ik zeker was dat ze ‘uitgekotst’ was en dan heb ik haar in bad gestoken want alles zat onder: slaapzak, pyjama, haar, lijfje, laken, … alleen haar dekbed was blijkbaar gespaard gebleven. Zelf had ze er blijkbaar geen last van. Ze heeft geen traan gelaten en genoot van haar badbezoekje, al was het midden in de nacht. Halverwege het bad hulp gekregen van mamie om haar dan verder te wassen en aan te kleden en alles te verversen.

We hebben daarna het bedje ververst, de vloer opgekuist (Anna slaapt hier bij mamie en grandpère in een reisbedje en de zijkant is zo’n soort gaas en toen ze begon over te geven lag ze blijkbaar met haar gezichtje daartegen. Resultaat: overgeefsel door het gaas, op de grond. Jammie!), de lakens in de machine gestoken en de kamer verlucht, dit terwijl Anna bij papa op schoot zat.

Toen alles eindelijk terug in orde was ging ik Anna halen om haar terug in bed te steken, maar madam was niet akkoord. Blijkbaar waren papa’s armen een veel betere plaats dan de mijne en telkens ik haar wou pakken draaide ze zich weg. Uiteindelijk heeft Michel haar dan maar zelf aan mij gegeven en heb ik haar terug in bed kunnen steken.

Maar in bed was mevrouw nog steeds niet tevreden. Ze protesteerde, kreunde, begon te wenen om dan toch niet door te zetten … tot ze een paar minuten later opnieuw begon over te geven. Deze keer waren we voorzien en de bescherming van handdoeken die op haar hoofdeinde lagen bleken hun dienst te doen. Ik heb enkel de handdoek moeten wegnemen en een nieuwe leggen en haar bedje was OK. Ook haar slaapzak en pyjama waren deze keer onbesproken. Anna daarentegen niet: opnieuw was de zijkant van haar hoofdje volledig onder en mocht ik dus haar haar nog eens wassen.

Gelukkig was het nu mogelijk om dat met een washandje te doen: ik zag het echt niet meer zitten om haar opnieuw volledig uit te kleden en te wassen. Omdat Anna, toen ik haar nadien opnieuw in haar bedje legde, hard begon te huilen heb ik haar toen maar bij ons in bed genomen. Het is nog maar de eerste keer dat ik dit doe en ik had meer problemen verwacht maar Anna vond het blijkbaar zeer leuk en is zonder veel gewriemel rap terug in slaap gevallen.

Dat wat Anna (en Michel) lukt, maar mij niet, is met iemand in mijn armen slapen, dus eens Anna vast lag te slapen heb ik haar voorzichtig terug in haar bedje gelegd waar ze rustig heeft doorgeslapen … tot 5u deze morgen.

Opnieuw gehoest en ik dacht van ‘lap, ik heb het weer zitten’ maar deze keer was het niet overgeven maar … diarree: het geluid was echt niet te misverstaan.

Opnieuw met Anna naar beneden, deze keer om haar pamper te verversen. Daarna haar onmiddellijk weer in bed gelegd waar ze toch nog tot 7 u geslapen heeft.

Vandaag is ze blijkbaar weer volledig in orde, behalve dat haar stoelgang nog steeds slap is. Anna heeft geen koorts en heeft tot nu toe alles binnengehouden. Ik vrees (en hoop eigenlijk) dat het dus een reactie moet geweest zijn op haar spuitjes van gisteren.