Te vroeg gejuicht

Anna dronk haar eerste fles koemelk zonder enig probleem op. Haar tweede fles was al niet meer zo leeg en haar derde fles heeft ze gewoon geweigerd.

Overschakeling niet geslaagd dus.

Toen ze maar de helft van haar tweede fles opdronk dacht ik gewoon dat ze geen honger had. Het zou de eerste keer niet zijn dat ze de helft van haar fles drinkt, dus zocht ik er niets achter.

Gisteren weigerde ze kategoriek haar fles na een eerste slok gedronken te hebben. Ze was doodmoe en relatief lastig en ze had haar boterham opgegeten, dus veel zocht ik er niet achter.

Maar toen ik haar in haar bed legde begon ze hartverscheurend te krijsen en stopte niet. Weer uit bed gehaald en willen troosten maar dat leek niet echt te lukken.

Ze werd wel eventjes kalm maar herbegon steeds weer te wenen en dat is zeker niet van haar gewoonte.

Doodmoe, dacht ik, dus opnieuw naar bed. Geen avance want ze bleef maar huilen.

Terug beneden nog eens haar fles geprobeerd en in eerste instantie wou ze drinken, maar eens een slokje genomen stopte ze weer onmiddellijk en toen viel eindelijk mijn euro: ze had nog honger maar lustte de melk niet.

Poedermelk had ik niet meer in huis gehaald na de ‘geslaagde’ fles, dus kon ik haar dat niet geven. Oplossing: ik heb haar twee petit gervais kaasjes gegeven.

Toen die op waren heb ik haar terug in bed gestoken waar ze als een blok in slaap is gevallen.

Vandaag ben ik dus een nieuwe doos poeder gaan halen voor ons meisje én een doos met chocoladegranen voor babies om bij de koemelk te doen. Misschien dat de melk, met een smaakje bij, wel in de smaak zal vallen. Eens ze dat wel wil drinken zal ik het smaakje afbouwen, want ik ben eigenlijk helemaal niet te vinden voor melk waar ze allemaal smaakjes aan toevoegen.

Tot nu toe heeft Anna het ons nog nooit gemakkelijk gemaakt om van voeding over te schakelen. Op deze manier blijft ze tenminste consistent 🙂