Een tweetal weken geleden vroeg de onthaalmoeder aan mij of ik er problemen mee zou hebben als er een kindje zou komen dat de windpokken had. ‘Absoluut niet’ zei ik, want hoe vroeger de kinderen het krijgen, hoe beter vind ik. Trouwens, de incubatieperiode waarin de pokken het meest besmettelijk zijn is toch een twee tot drie weken voordien, dus ‘het kwaad’ zou sowieso toch al geschied zijn.
En ja: Anna heeft het zitten.
Toen ik haar vanavond bij de onthaalmoeder kwam afhalen zei ze er al iets van: aan haar poep had Anna een paar blaasjes. Initiëel dacht ik er nog niets van: Anna heeft sinds het warm weer erg veel last gehad van warmte-uitslag met hier en daar witte puntjes op, en ik dacht gewoon dat het een terugval was.
Pas toen ik thuis haar T-shirt omhoog deed daagde het. De uitslag had ze enkel gehad op haar gezicht, armen en beentjes, nooit op haar lijfje, en de rode vlekjes die op haar rug en buik stonden waren duidelijk heel verschillend van de uitslag die ze had: veel groter en niet zo regelmatig.
De conclusie was rap getrokken: Anna heeft windpokken. De rest van haar lijfje afgezocht en ja hoor: de vlekjes die ze heeft zijn duidelijk. Hier en daar staan er al blaasjes op, maar voorlopig valt het nog mee.
Vanavond voor het slapengaan heb ik alle vlekjes afgedept met eosine. Voorlopig heeft ze nog geen koorts, maar dat kan uiteraard nog komen.
Morgen is het schoolfeest voor de kinderen. Louis, Jan én Zelie moeten optreden en Zelie doet ook mee aan het schaaktoernooi. Hopelijk blijft het bij Anna, net als bij Louis en Jan indertijd, bij de vlekjes en krijgt ze geen koorts. Het zal anders morgen geen leuke dag worden.