Voila, daar zijn we ook weer vanaf: Anna is genezen. De windpokken zijn voorbij.
Nu, ze ziet er nog niet uit hoor: alle pokken zijn nu uitgedroogd en er staat een korstje op. Rond alle pokken zit ook nog rood, dus het uitzicht is nog niet je dát.
Maar gisteren had ze geen koorts meer en is er ook geen enkele pok nog bijgekomen en ze at weer zeer goed. Ook deze morgen waren er geen nieuwe pokken en was ze zeer vrolijk en blijkbaar kerngezond. Volledig weer in haar gewone (bazige) doen.
Gezien ik een beetje moet inhalen van werk en zo is Anna vandaag weer naar de onthaalmoeder gegaan.
‘k Heb deze voormiddag nog eens gebeld. Niet om te zien of ze nu echt wel beter is, neen, ik moest de onthaalmoeder nog iets anders doorbellen. Maar ondertussen wel naar Anna’s ’toestand’ gevraagd en alles is tip top in orde: ze heeft haar gewone dutje gedaan en was heel vrolijk en mooi aan het spelen.
‘k Vraag mij nu wel af of we er volledig van af zijn: indertijd hebben beide jongens eigenlijk zo goed als niets gehad. Louis had twee pokken (achter zijn oor) en Jan vijf (op zijn rug) en beiden hadden ze geen koorts.
Binnen een twee à drie weken zullen we het nu wel definitief weten, nietwaar.