Goed idee

De kinderen wouden knutselen, gisteren al.

Gisteren hadden we andere dingen te doen en dus ging dat niet meer lukken, maar als tegenprestatie mochten ze gisteren op winkeltocht dingen kiezen om te kunnen knutselen vandaag.

Deze voormiddag was het dan zover: knutseldag was aangebroken.

Zelie wou met de scoubidou knutselen (gisteren gekozen), Louis wou met de toverstiften en Jan wou schilderen met zijn handjes.

Voor Zelie een plaatsje gemaakt aan de tafel en voor de jongens een plastiek op de tafel gelegd zodat ze naar hartelust (en zonder te veel schade aan mijn tafel) hun ding konden doen.

Ik heb dus al betere ideeën gehad dan dat dus. Vanaf moment één liep het mis.

De scoubidou lukte niet bij Zelie. Het is de eerste keer dat ze het deed en het vereist toch wel enige handigheid en vaardigheid in de vingers, dingen die je alleen krijgt door het veel te doen. Zelie heeft evenwel niet altijd geduld met dingen die niet direct lukken en er is dus heel wat afgezaagd geweest.

Louis kon het wel alleen af, dus daar was het relatief kalm.

Jan had de potjes met vingerverf nodig en om de zoveel minuten vroeg hij mij om er één open de doen. Nu vragen jullie zich waarschijnlijk af waarom ik ze niet gewoon allemaal open gedaan had? Wel, dat had ik wel gedaan, maar telkens hij een potje gebruikte deed hij het ook weer dicht. Vandaar.

Tussendoor moest ik ook nog het eten maken (uiteraard) en mij bezig houden met Anna die zich na een tijdje grondig begon te vervelen zo op haar eentje.

Tegen dat Jan besloot dat hij gedaan had met verven zat niet alleen zijn blad onder de verf, maar ook zijn volledige schort, zijn handen en zijn gezicht. Hij had nog net zijn haar gemist.

Jan naar het toilet gestuurd om zijn handen te wassen en ondertussen de schort buiten gelegd om te drogen.

Toen ik even later naar het toilet moest kreeg ik bijna een hartaanval. OK, volledig akkoord, je kan niet van een driejarige verwachten dat hij zonder morsen zijn handen wast, maar wat hij gedaan had sloeg toch alles.

De volledige lavabo, binnen- en buitenkant, zat onder de verf. Een hele plas lag onder de lavabo en het potje en opstapje dat eronder stond zaten ook quasi volledig onder de verf.

Laat het gezegd wezen dat het toilet nu heel proper staat te blinken terwijl het niet mijn bedoeling was vandaag ook te kuisen 🙂

Gelukkig hadden de kinderen, tegen dat het eten klaar was, geen zin meer om daarna nog eens te knutselen.