Ergens is het wel leuk dat van reporterke spelen, maar het brengt natuurlijk de nodige druk met zich mee. Want alhoewel voor Gentblogt niets moét, ik voel me verplicht want ik heb me geëngageerd.
Vandaag had ik twee voorstellingen te bespreken. Mijn vriendin E. was langsgekomen met haar twee kinderen en dus was het kwestie van iets te vinden voor zes kinderen én op tijd op de juiste plaatsen te geraken.
We hebben gekozen om naar Pierke te gaan kijken in het Huis van Alijn en het resultaat was dat ik voortijdig heb moeten aanzetten (met Jan en Anna) om op tijd op de Puppetbuskersvoorstelling te zijn, terwijl vriendin E. op de twee oudsten én haar eigen kinderen lette bij Pierke. Met dat ik nog een tweede voorstelling moest bespreken, zijn we dan maar afgesproken op het plein van die tweede voorstelling. Daarna waren we weer vrij om te doen wat we wouden.
Een geluk dat de Puppetbuskers dit jaar goed zijn en dat kinderen er dol op zijn (de mijne toch) , anders ging ik mij serieus schuldig gevoeld hebben. Anderzijds was mijn vriendin wel op de hoogte van mijn plannen, daar niet van, maar toch brengt het een zekere druk mee om overal op tijd te geraken.
Er zijn maar drie ‘verplichte’ voorstellingen meer de komende drie dagen. Juist: één per dag. Dat neemt serieus wat druk weg, zeker nu één ervan in het begin van de dag ligt (zodat we de feesten ermee kunnen beginnen) en de twee anderen eigenlijk in de late namiddag zijn (zodat we er onze feestdag mee kunnen eindigen).
***
Vroeger ging ik ook altijd al naar het Puppetbuskersfestival kijken. In de tijd dat het om de twee jaar was keek ik er nog meer naar uit. Niet dat ik het echt mistte in het afwezige jaar, want toen was er straattheater en daar was ik al even dol op. Dus elk jaar mistte ik wel een festival.
Maar ik dacht dat het ging beteren toen ze beide festivals in hetzelfde jaar deden en dat was niet zo. Het probleem is namelijk dat ze elkaar overlappen en, in plaats van zo goed als alle groepen te kunnen zien op beide festivals, moest ik nu veel meer keuzes maken en zag ik van beide festivals veel minder groepen.
Vorig jaar heb ik pas het Straattheaterfestival kunnen gaan bekijken op het laatste weekend zodat ik er ongelooflijk veel van gemist heb. Ik had me toen ook geëngageerd voor Gentblogt en dus voelde ik me meer verplicht naar het Puppetbuskersfestival te gaan en gezien ik toen alleen was.
Dit jaar heb ik meer geluk. Met dat we met twee zijn om het Puppetbuskers te verslaan zit ik na vandaag eigenlijk een beetje op rozen. Mijn zwaarste dagen zijn achter de rug en morgen, overmorgen en donderdag moét ik eigenlijk telkens maar één groep bekijken.
Donderdag gaat het Straattheaterfestival dan goed van start in de straten (en verdwijnt het Puppetbuskers eigenlijk uit de straten), dus ga ik eens kijken welke voorstellingen van het Puppetbuskers ik nog wil zien de komende twee dagen en welke voorstellingen van het Straattheater ik dan wil zien.
He! Misschien dat dit het eerste jaar wordt dat ik beiden zal doen 🙂
Vandaag gaat Hachiko (http://www.hachiko.org) op stap met een grote bende en geven we demonstraties enzo, maar vooral de puppen worden op de drukte getraind 🙂
Als je ons tegenkomt – wij zijn natuurlijk ook van de partij – schrijf je dan ook een verslagje? 😉
Waar zouden we jullie eventueel kunnen vinden? Als we in de buurt zijn schrijf ik er zeker iets over
Sandra, je doet dat echt fantastisch met het puppetbuskerfestival! Zo met je kinderen op stap gaan, niet iedereen doet het je na. Wij hebben al problemen om sommige van onze vrienden met één kindje mee op stap te krijgen.
We hebben de hele namiddag rondgetrokken door Gent… Je ziet wel op de foto’s waar we waren. (mijn flickr)
Als je ons passeerde, had je het wel gemerkt 30 honden in een geel jasje 😉
Er was een meneer met een zwarte T-shirt (fotograaf) van de gentse feesten dacht ik… Misschien van Gentblogt?
Liefs,
Daphné en Eiko