De Gentse Feesten hebben hun tol geëist en ik zit aan het einde van mijn krachten. Ben relatief doodop.
En eigenlijk ben ik maar twee keer ’s avonds weg geweest. Of neen, het was drie keer. Of toch: vier keer. Verdorie, als ik er mijn kalender kijk is het zelfs vijf keer.
Ah ja, en daartussendoor moest ik nog artikelkens schrijven. En met de kinderen dingen doen. En over en weer lopen om tussendoor Anna telkens te komen halen na haar middagdutje.
Ah! Misterie opgelost. Mij hoort ge niet meer 🙂