Vandaag een beetje was ingehaald. Gentse Feesten maken niet dat de kleren er wreed proper uitkomen. Maar al bij al geen enkele farce. Gelukkig.
Een machine of vijf gewassen en er voor proberen zorgen dat de strijk niet meer opliep. Want alhoewel ik de was wel bijhou (tenminste, meestal hou ik hem wel voor het weekend, maar dat is ook bijhouden hé), de strijk is een ander paar mouwen.
Vroeger deed ik mijnen strijk bij een mevrouw. Maar die heeft een zware operatie moeten ondergaan en alhoewel ze goed hersteld is zal het strijken nog niet voor in de nabije toekomst zijn. Dus heb ik mij een zeer goed strijkijzer aangeschaft en probeer nu alles een beetje bij te houden. Het operatief woord zijnde ‘probeer’.
Vandaag is het relatief gelukt: vijf machines gewassen en vijf machines gestreken. Ik heb hier nu nog wel een paar machines liggen, maar als ik elke dag nu eens zo een beetje productief ben, heb ik toch al wat ingehaald tegen dat ik aan mijn volgende wasmarathon begin.
Goede voornemens. Nu nog volhouden (hmm. Dat klinkt me gelijk bekend in de oren).
Amai, sterk! Wij zijn hier nog maar met 2 volwassenen en een baby en ik kan gewoon mijn strijk niet volgen (of ik wil het niet volgen is misschien beter 😉 ) zo een saai werkske en er komt precies nooit een einde aan. Ons “plan” is om 3 (misschien 4) spruiten op de wereld te zetten, maar als ik denk aan de bergen was/strijk die daarmee zullen gepaard gaan , zal ik me toch maar een hoop dienstencheques aanschaffen vreesek. 🙂