Een ganse week op kamp en dan nog eens Patersholfeesten? Geen goed idee.
Zaterdag met de twee oudsten dus nog een ijsje gaan eten en het was bijna tien uur vooraleer ze erin lagen. Gisterenvoormiddag/middag naar de rommelmarkt en dan ’s avonds met de schoonouders nog eens een toertje gedaan. Het was half tien tegen dat we thuis waren en iedereen was doodmoe. De kinderen oververmoeid en dus hyperactief en lastig, ik en Michel moe van de hyperactieve kinderen. Het moet niet gezegd worden dat de kinderen in bed steken in een niet zo ontspannen sfeer gebeurde.
Los daarvan, eens ze in bed lagen geen kik meer gehoord, behalve van Louis. Hij is een vijftal minuten na Jan gaan slapen en tegen dan lag Jan al in een diepe slaap. Toen Louis er een vijftal minuten inzat begon hij plots te roepen of ik naar boven kon komen.
‘Wat is er?’
‘Maar er ligt hier al de hele tijd zoiets te ronken’
Ik luister en hoor Jan snurken
‘Dat is geen ronken, dat is Jan die ligt te snurken’
‘Maar dat is net alsof hier een varkentje is’
😀
Ik heb Jan zijn hoofdje op de andere kant gedraaid en hij is gestopt met snurken zodat Louis een paar minuten later ook in dromenland lag.