Emoties

Ik had er al eens iets over geschreven, over vriendschappen en dat daar aan gewerkt moet worden en hoe het leven daar soms tussen komt.

Vrijdagavond, op het feestje van het Project, zat ik dus aan de kassa bonnetjes te verkopen toen er plots iemand binnen kwam die ik al niet meer gezien had sinds drie dagen voor de geboorte van Anna.

En blij dat ik was. Ik kreeg er zowaar tranen van in mijn ogen. Nooit beseft dat ik die mensen zo erg gemist was.

Maar we hebben goede voornemens gemaakt en dat niet alleen: we hebben al een afspraak gemaakt om nog eens samen te komen, mét kinderen en alles.

Ik kijk daar nu al zo ongelooflijk naar uit, ge hebt geen idee.