Weekendje weg

Vorige vrijdag vertrokken wij dus voor drie dagen naar Zeeland. Juist, in Nederland. Drie dagen Center Parcs, Port Zélande, en god mag weten waarom de Nederlanders er een Frans-klinkende naam aan hebben willen geven. Misschien om de mensen te misleiden zodat ze denken naar Frankrijk te gaan? Enfin, dat toeteralnietoe.

Ik keek daar al een tijdje naar uit, naar dat weekend, om verschillende redenen.

Voor ik zwanger was van Anna heb ik mij al eens geïnformeerd om eens naar één of ander Center Parks/Sunparks ding te gaan. Het leek mij een goede vakantieplaats om met kinderen naartoe te gaan. Brochures opgevraagd, prijzen bekeken en ook locaties, maar uiteindelijk niets gedaan.

Uit schrik vooral. Zo’n vakantiedorp, wat houdt dat eigenlijk in? Want die reclames zijn altijd zo mooi. Het is alsof je in je bungalow zit met in de verste verte geen andere mensen te zien en als ik die reclames zag dan deed dat niets anders dan ongelooflijk veel ongeloof oproepen. Eerlijk gezegd kon ik dat idyllisch beeld niet geloven. Prijs/kwaliteit gezien klopte dat beeld niet en aangezien ik geen zin had in juist de tegenovergestelde situatie terecht te komen (iedereen op elkaars lip en alles super lawaaierig en druk) legde ik de brochures maar naast mij. Maar nieuwsgierig bleef ik wel.

Een andere reden was dat ik er ongelooflijk naar uitkeek om eens met gans ons gezin weg te gaan. Want dat was nog nooit gebeurd. Als ik mij niet vergis zijn wij nog nooit samen met de kinderen weg geweest. Niet met één kind en dus ook niet met vier.

Een derde reden was dat het een traktatie was: we werden uitgenodigd en moesten niets betalen. Op die manier dus een vakantiedorp uitproberen is ideaal want als het zou tegenvallen dan hebt ge niets verloren.

Een laatste reden zal wel het gezelschap geweest zijn. Het was met de mensen van Michel zijn werk en ik heb die mensen nog maar één keer ontmoet, tijdens de kerst/nieuwjaarsdiner op zijn werk, en het waren allemaal leuke mensen, velen van onze leeftijd, en bijna allemaal met kinderen, dus het beloofde een leuk weekend te worden.

En ik ben niet echt ontgoocheld geweest. Het huisje was gezellig en leuk. Het stond helemaal niet alleen, was een onderdeel van een hele rij huisjes, maar eigenlijk heb ik op geen enkel ogenblik ook maar één buur gehoord.

Toen we uitgepakt waren vrijdagavond konden we gaan eten en daar ontmoetten we de collega’s en hun partners en kinderen. Het was zeer gezellig en ik heb een aantal mensen beter leren kennen. Het eten was OK: we zaten in Nederland nietwaar 🙂 Neen serieus, er was een buffet en een aantal dingen waren lekker, een aantal andere dingen iets minder maar dat zal wel zo zijn in elk buffet.

’s Avonds vroeg in bed en uiteindelijk was dat maar goed ook. Want ook al heb ik die nacht niet goed geslapen (mijn eigen bed is nu eenmaal veel beter en telkens ik mij draaide schoot ik wakker van de pijn in mijn rug), ik heb bijna 12u geslapen en dat deed al bij al toch deugd.

De twee volgende dagen waren puur genieten: gewoon doen waar we zin in hadden en niets, maar dan ook niets moeten doen. De broodjes voor het ontbijt werden aan het huisje geleverd, het middag- en avondeten werd klaargezet of voor u klaargemaakt en het enige waar we moesten aan denken was: wat nu? Iets doen? Niets doen? Waar en met wie? Niets moest, alles kon.

Dus heeft Zelie paard gereden, zijn we tweemaal naar het subtropisch zwembad geweest, hebben we geluilekkerd aan het strand en aan het meer, hebben we fietsen gehuurd om overal makkelijk en rap naartoe te kunnen en ja: ook eentje voor Jan die dat heel alleen en heel flink gedaan heeft, hadden Zelie en Louis vanaf het eerste moment vriendjes gemaakt waar ze de rest van het weekend mee gespeeld hebben, hebben de andere kinderen ook genoeg keuze gehad om met de andere kinderen te spelen en heb ik zeer leuke gesprekken gehad met volwassenen.

Een ongelooflijk leuk weekend. Het is allemaal zo goed meegevallen, zeker in de zin van met ons zessen weg te gaan, dat ik al ben beginnen kijken naar plaatsen om nog eens zo een weekendje weg te gaan.

Hmm. Ik heb de smaak te pakken gekregen.

6 gedachten over “Weekendje weg”

  1. Ja, zalig hé. Weet je wat ook super is met de kinderen? Kamperen. Echt waar. Zelfs als je geen kampeergerief hebt, want dat kan je allemaal ter plekke huren, tent en al. In Frankrijk zijn er schitterende campings, waar de kinderen meteen vriendjes hebben, en waar in de verste verte geen autobaan in de buurt is. Heerlijk de hele dag buiten.

  2. Mag ik misschien ook de bungalowparken van Landal (www.landal.be) aanraden?
    Een paar jaar geleden gingen we naar CP Erperheide, maar vonden het zwembad en indoorspeeltuin veel te druk. Ondertussen gaan we al een jaar of 4 naar een Landal park (meestal Landal Lommerbergen) het is daar veel minder druk en de kids amuseren zich geweldig en een heel pak goedkoper als je prijzen begint te vergelijken. Het proberen waard.

  3. Leuk om te horen, dat Port Zelande zo goed is bevallen. Ik ben er zelf ook geweest, in een vip huisje. VIP is alleen aan te raden voor mensen die de sauna of afwasmachine graag gebruiken en veel DVD’s in het huisje willen bekijken. Landal Lommerbergen is ook een heel mooi vakantiepark.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *