‘k Heb het er al meer over gehad, van die periodes dat het superdruk is op sociaal vlak en dat dat meestal samen valt. Februari lijkt op zo’n superdrukke maand.
Deze week ben ik welgeteld 3 avonden thuis. Ik was namelijk maandagavond thuis, deze avond ben ik thuis en dan nog zondagavond. Maar maandagavond was het niet van niets-doen thuis: ik had thuis een vergadering gepland voor GiG van het Project, dus was ik wel degelijk ‘bezet’.
Gisteren had ik dan vergadering van de klasafgevaardigden van ’t school: ik ben zelf klasafgevaardigde Ên ook secretaris dus dubbele reden om aanwezig te zijn. Morgen ben ik weg naar mijn zus, niet zozeer voor de gezellig babbel, alhoewel die zeker niet zal ontbreken, maar vooral om mij te laten ‘martelen’: ze behandelt mijn rug dus en die behandeling zelf doet minder deugd. ’t Is dat het effect heeft, want anders…
Vrijdag- en zaterdagavond ga ik mijn ventje vergezellen naar het Comedy Zone festival: vrijdagavond samen met beste vriendin E. en haar partner, zaterdag ‘alleen’ want gezien Michel een perspas heeft via het Project zal ik alleen mogen zitten, maar dat vind ik niet erg, zolang de optredens goed zijn.
Zondag staat nog als volledig leeg in de agenda en hopelijk komt daar niets meer in tegen dan, want ik denk dat ik een rustige dag zal kunnen gebruiken. Alhoewel, rustig, met vier kinderen? Nah! Trouwens, die gaan willen gaan zwemmen en een fris bad, dat kan maar deugd doen.
en wat doe je met je kinderen, al die andere avonden? đ
Babysit đ Wij hebben er een viertal die ‘rouleren’. Deze week komen er drie verschillende.