Tussen dat ik de drie jongste van respectievelijk de peutertuin en het school had afgehaald, en dat ik Zelie moest afhalen aan de muziekschool, had ik vandaag uitzonderlijk 45 min tijd.
Het plan: in een rapke naar huis en boterhammen smeren. Louis, Jan en Anna konden die dan opeten ofwel thuis, vooraleer we weer vertrokken, ofwel in de auto. We maakten er ook voor Zelie zodat zij ook onmiddellijk kon eten als ze gedaan had.
Want op de muziekschool komen we dan de vriendinnetjes tegen (zowel mijn vriendin als de vriendinnen van de kinderen dus) en dan blijven we nogal lang kletsen (ik) en spelen (de kinderen dus) en voor we het weten is het een half uur later en zijn we veel te laat thuis en zitten Jan en Anna dan te laat in bed.
Een goed plan dus.
Maar het was een beetje opjagen om alle boterhammen gesmeerd te krijgen en ik moest nog iets halen voor Anna van boven, dus vroeg ik aan Louis of hij de laatste twee boterhammetjes wou smeren: één met zalmsla en één met een hespensla. Geen probleem voor hem en ik dus naar boven.
Als ik terug beneden ben vraagt Louis mij waarom er nog een tweede boterham bij hem ligt? Om te smeren: één met zalm en één met hesp? Hij kijkt mij met veel verbazing aan en zegt dat hij op die eerste boterham … beide slaatjes heeft gesmeerd.
Even gecontroleerd, gezien dat dat juist was en de boterham dan toch maar in de vuilbak gedaan. De volgende keer dus nog gedetailleerder instructies geven 🙂