Oorringen en ringen

Dat was de naam van de workshop die ik vandaag heb gedaan. Op uitnodiging van mijn schoonmoeder én in haar gezelschap konden we vandaag nog eens terecht in Zahia. Want het is één ding om een workshop te willen doen, u inschrijven is een race tegen de tijd die je dan nog meestal verliest. Maar dankzij een paar mails van mijn schoonmoeder en dan een paar afzeggingen konden we ons dus nog inschrijven.

Zoals gewoonlijk eerst een paar technieken geleerd en wat blijkt: het was echt iets voor mij. Veel fijner werken dan in de basisworkshop die ik al gevolgd had en veel meer geduld en gepruts voor nodig.

Het resultaat na een namiddag prutsen: een ring en een paar oorringen. De ring, die ga ik houden voor kerstkado. Ik denk dat ik iemand ken die die wel mooi gaat vinden. De oorbellen zijn voor mij, voor aan te doen bij het kleedje dat ik vandaag aanhad. Op dat kleedje past namelijk moeilijk een ketting of armband en een paar lange oorbellen zijn wel perfect.

Een zeer leuke namiddag gehad dus. Eens beginnen uitkijken naar andere workshops.

5 gedachten over “Oorringen en ringen”

  1. Ik ben nochtans geen rijke dame en zoveel rijke dames zie ik daar niet. Wel veel mensen met opleidingschecques(wordt dan de helft goedkoper: cursus + materialen), want effectief, goedkoop is het niet. Maar af en toe een folieke mag ook wel eens en voor mij is dat een manier om mijzelf ook eens te verwennen.

  2. Ik volg je blog al een tijdje, maar ik kreeg al de kriebels toen ik je post las dd. 8 november.
    Ik weet dat je van Gent bent, waarom zou je niet eens aankloppen bij het centrum van Lut Celie? Ik ben momenteel bezig met een cursus Kinderpsychologie en daar ging het ook over pesten van kinderen. Een oplossing kan zijn om de kinderen een soort weerbaarheidstraining te laten volgen, om hun sociale vaardigheden op punt te stellen. Daarmee wil ik NIET zeggen dat je dochterje sociaal onaangepast is of dat ze het zelf zoekt, ZEKER NIET!! (Want ik herken ook enkele dingen van je verhaal) Maar volgens mij kan het echt helpen. Van zodra pesters (of diegene die haar buitensluiten) weten dat ze niet vanalles meer kunnen zeggen of doen, of van zodra je dochterje adequater kan reageren op dat buitensluiten, kan het ongewenste gedrag ophouden. Natuurlijk moet er ook gesproken worden met de pesters en hun ouders, maar volgens mij is de impact daarvan miniem.
    Mijn vriendin werkt ook als creatieve therapeute bij Lut Celie (ze heeft een aantal therapeuten onder haar hoede). Bij deze therapie kan je dochter niet alleen leren hoe zichzelf te leren verdedigen (sociaal gezien, hé), maar kan ze ook haar gevoelens uiten en kanaliseren èn verwerken. Therapie is een groot woord, maar je kind kan er echt mee geholpen worden! Overweeg het, aub. Ik dacht dat ze in St. Amandsberg zat, anders google je maar eens op Lut Celie, dan kom je ook zo op haar site terecht.
    Als je zin en tijd hebt, heb sinds kort ook een blogje: http://maaienco.blogspot.com

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *