Dat komt er van als ge geen idee meer hebt van wat ge nu juist nodig hebt om wat te maken.
Zaterdag gepasseerd bij mamie om in haar voorraad wol te grasduinen naar wol voor de sjaal voor Anna én gevonden wat ik zocht. ’s Avonds begonnen en gisteren afgewerkt en aangezien ik vandaag dan toch thuis was opnieuw naar mamie getrokken om resterende bolletjes op te halen om aan de muts te beginnen.
Wat blijkt: de gele wol die ik mee had was alle gele wol in dát geel die ze had. En al het geel heb ik nu al in de sjaal gestoken. Er is niets van overschot, dus zelfs als ik met het bruin nog iets doe, zal er geen enkel accent zijn in geel.
Een muts zal het alleszins niet meer worden, daarvoor heb ik zelfs niet genoeg bruin meer. Misschien maak ik nog een haarband erbij, zodat ze die over haar oren kan doen. Op die manier zal ze ook warm hebben.
Maar een muts zit nog altijd in mijn hoofd. Ik moet en zal er een maken. Dus ga ik eens op zoek naar wol in een materiaal en kleur (en prijs) die mij aanstaat en dan herbegin ik van nul: sjaal, muts én wantjes, kwestie van toch volledig assortie te zijn hé.
De haakmicrobe heeft mij weer goed te pakken. ‘k Ga er maar van profiteren terwijl ze er is.