Er is vooruitgang

De medicatie wordt elke dag afgebouwd, de koorts is al sinds eergisteren weg, geen adrenaline meer, sondevoeding is sinds gisteren verhoogd, gisterenavond was ze ook al een stuk minder gezwollen wat betekent dat haar nieren goed hun werk doen om haar ‘leeg te trekken’ en haar slaapmedicijnen zijn veranderd waardoor ze nu heel langzaam maar zeker zou wakker worden.

Ze verdraagt nu wel de verzorging en gisteren hebben ze haar volledig kunnen wassen, inclusief haar haar. Met al die draadjes en sondes en buizen wil een mens er niet bij stilstaan welke toeren ze allemaal hebben moeten uithalen om dat te kunnen doen, maar het is gelukt. Ze was wel serieus afgekoeld daardoor, maar ondertussen is haar lichaamstemperatuur ook weer op peil.

Deze ochtend was haar bloeddruk dan weer hoog en haar hartslag nogal langs de lage kant (niets alarmerend) wat betekende dat ze opnieuw een nieuw evenwicht moesten zoeken tussen de verschillende medicijnen, maar wel een nieuw verminderd evenwicht. Weer goed nieuws dus.

Het zal niet van vandaag op morgen gaan en gisteren heeft de verpleging nog gewaarschuwd dat ze nog steeds niet uit de gevarenzone is, dat het best mogelijk is dat ze twee stappen vooruit zet om er dan weer eentje achteruit te zetten, maar zolang het er meer vooruit dan achteruit zijn ben ik al content.

Tijd, die kan ze met hopen krijgen. Alle tijd die ze nodig heeft, zolang ze maar blijft voortvechten en beter wordt.

12 gedachten over “Er is vooruitgang”

  1. Komaan Anna, je kan het meid…
    Zo mooi hoe je mama schrijft dat je tijd met hopen krijgt. Je bent een flinke meid, uit een warm nest. Zorg maar snel dat je weer merkt met hoeveel liefde je omringd wordt.

    Iedere keer heb ik angst om je mama’s weblog te lezen, iedere keer ben ik achteraf opgelucht te lezen dat het de goede kant op gaat, iedere keer weer stap ik nadien met kippenvel naar mijn kids toe en geef hen een dikke knuffel. Wat is een mens toch gelukkig als alles goed gaat met de kids, maar wat zou ik gelukkig zijn als ik kon lezen dat alles met jullie gezinnetje ook weer goed gaat … en dat lees ik … weldra lees ik dat dus Anna, doe jij maar rustig aan, neem je tijd en wij duimen voor de rest gewoon verder … ik heb tijd, veel tijd…

  2. Nog steeds ben ik tot tranen toe bewogen als ik jullie verhalen over Anna lees (en denk ik heel erg vaak aan haar als ik ons meisje bezig zie). wij blijven heel hard duimen voor blijvende stapjes in de goede richting.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *