Nodig

Ik denk dat de tijd dat Anna ons nodig heeft nu wel echt gekomen is. Voordien lag ze te slapen en wist ze waarschijnlijk niet of we er waren of niet. Sinds vandaag is de slaapmedicatie al zo afgebouwd dat ze regelmatig wakker werd.

Die wakkere momenten, dat waren geen echt goede momenten. Wel goed dat ze dus wakker wordt, maar niet voor haar want ze besefte na een paar seconden dat er iets niet klopt en dan werd ze zeer geagiteerd en bang. En dan staan wij naast haar bedje en proberen haar gerust te stellen.

Sinds dat ze meer wakker is, ademt ze ook zelfstandig: de beademingsmachine werd deze namiddag uitgezet. Nog niet als in volledig uit en weg, wel als in: Anna ademt zelfstandig maar blijft geïntubeerd voor als ze het zelf niet meer aankan en dan neemt de machine het over.

Tot deze nacht heeft die machine nog niets moeten overnemen. De eerste uren waren er veel alarmen, vooral als Anna dan even wakker werd en paniekeerde, maar zo vanaf 22u deze avond is ze veel rustiger geworden én ook veel wakkerder en gezien ze dus langer wakker is, is ze al meer gewend aan al die dingen aan haar hoofd en lijf en minder bang.

Minder bang, dus beter ademen en betere bloeddruk, zo goed zelfs dat haar laatste ondersteunende medicijn voor haar bloeddruk vannacht ook stopgezet is.

Positief nieuws op positief nieuws op positief nieuws. Toen ik haar daarnet vroeg of het OK was dat ik naar huis ging slapen maar dat de verpleegster wel bij haar zou zitten, knikte ze ‘ja’. Zo’n schatje.

’t Zal de eerste keer zijn sinds zaterdagavond dat ik goed ga kunnen slapen.

28 gedachten over “Nodig”

  1. Ik weet niet het hele verhaal en kom hier via de blog van “Bloem” binnenvallen..Het is verschrikkelijk te moeten meemaken wat jullie nu meemaken..Een kindje ..zo jong en zo ziek..Ik hoop uit de grond van mijn hart dat alles zo snel mogelijk de goeie kant uitgaat..

    We denken aan jullie en zijn met onze gedachten bij jullie

    Lieve groeten

  2. Dit is zo fijn om te lezen! Jullie Anna is een geweldig flink meisje, dat heeft ze trouwens van haar ouders denk ik zo…
    Ik blijf heel hard duimen!

  3. Oef! Anna, sterke meid die je bent… Wij duimen verder voor je, het komt allemaal goed en ooooh, die ‘ja’ van je, ik krijg er spontaan tranen van in m’n ogen… Wat moet je mama blij geweest zijn die reactie te merken.

    Kom op Anna, nog zo’n stappen verder…

  4. ’t Is precies of we lezen over Anna, denken aan Anna, gaan met Anna slapen en staan er mee op. We zijn dus ongelooflijk blij met dit nieuws. Geef haar een dikke (steriele) knuffel van ons!

  5. Oh San, ik zit hier op kantoor je post te lezen en moet met alle macht mijn dikke keel wegstoppen en mijn tranen. Ik ben zo blij voor jullie en ik hoop dat het verder blijft goedgaan met Anna!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *