Eens dat het een beetje kouder en vochtiger wordt, is mijn neus gelijk een kraan die niet meer goed sluit. Mijn moeder zei vroeger dat ik met een snotvalling was geboren en ik kan mij niets anders herinneren dan dat ik al mijn hele leven hopen zakdoeken verbruik, vooral dus in de herfst en winter.
Het is een tijdje beter gegaan toen ze mijn poliepen hebben uitgehaald. Ik moet toen 15 of 16 jaar geweest zijn en ik herinner me één, misschien zelfs twee zakdoekloze winters … en toen is het gewoon herbegonnen. Het grapje was de die poliepen teruggegroeid waren maar wat de eigenlijke oorzaak ook was, ik heb het nooit opnieuw laten nakijken.
Toen ik zwanger was van Zelie kreeg ik last van mijn sinussen. Ontstekingen gecombineerd met een snotneus, ik moet er geen tekeningetje bij maken. Eens bevallen bleven de ontstekeningen weg … tot ik zwanger werd van Louis. Sindsdien heb ik elke winter wel problemen met mijn sinussen.
Maar ik ben blijkbaar hardleers, want die sinusitis vergeet ik dus elke winter weer. Niet dat ik er geen last van heb, gewoon dat ik de link tussen hoofdpijn (regio voorhoofd en ogen dus)+snotvalling niet leg met mijn sinussen. Waarschijnlijk omdat die snotvallingen beginnen voordat er ook maar sprake is van hoofdpijn en ik dus de hoofdpijn meestal met iets anders associeer.
Ondertussen loop ik al twee dagen rond met ongelooflijke hoofdpijn. De papieren zakdoekjes vullen vuilniszakken op zich en ik had de link weer niet gelegd. Tot deze ochtend, toen een vriendin een opmerking maakte over haar sinussen en mijnen euro viel.
Tijd dus om de juiste medicatie in te nemen voor ik echt ziek wordt.
Ik ben tot twee keer toe geopereerd aan mijn sinussen. Geen leuke ervaring maar het heeft geholpen. Sinds de tweede operatie, blijven gewone verkoudheden bij gewone verkoudheden.
(Of zou het toch het spaanse klimaat zijn 😉 )
Verzorg je!