Hoe schoon kan het leven wel niet zijn

Gisteren nog in de blakende zon van ‘s ochtends tot ‘s namiddags op een stoffig voetbalterrein in Sint-Kruis-Winkel (triestige bedoening, de omgeving, niet het tornooi), vandaag onder de bomen in de eigen buurt.

Vandaag organiseerden we onze eerst barbecue in de wijk.

Vrijdag was er al gereden om de nodige stoelen, gisteren werden nog de laatste inkopen gedaan en deze morgen om 11u was afgesproken met andere mensen van de buurt om alles op te zetten.

Tegen 12u30 stond de aperitief klaar en waren de barbecues aangestoken en het leek er even op dat er niet veel volk op ging afkomen: het was zonder inschrijvingen en dus wisten we eigenlijk niet of er nu mensen geïnteresseerd zouden zijn.

Maar kijk, we maakten ons zorgen om niets. Tegen 13u waren alle stoelen volzet (60), stond de buffettafel vol slaatjes, brood en sauzen allerhande en was het ‘vollen bak’.

Het was ongelooflijk gezellig. Tegen 16u zijn we beginnen opruimen en de die-hards zijn dan tot bij ons op de trottoir gekomen om hier verder te kletsen bij, eerst, een dame blanche (vers klaargemaakt ter plaatse met wame chocoladesaus), daarna een grappa om te eindigen in het bier.

Op de affiche stond ‘tot 18u’, hier werd het 19u, ons huis werd omgedoopt tot café ‘In de Schelen Welkom’, burenbanden werden weer aangesmeed en de eerste gesprekken over de volgende activiteit werden aangevat.

Heb ik al gezegd dat wij in de beste wijk van Gent wonen?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *