Crash

Vandaag was de Grote Dag van de vader/dochter-uitstap. Maar gisterenavond zag het er al niet goed uit en deze ochtend geraakte Michel niet uit zijn bed. Er kwam geen geluid meer uit zijn keel en hij zag eruit als een uitgewrongen schotelvod.

Het zag er ook niet goed uit op vlak van vervoer: ze zouden met het openbaar vervoer gaan en juist vandaag is er uiteraard staking. Als ik zo rondkeek op de website dan was de miserie voornamelijk in Wallonië, maar toch. Zeker van vervoer waren ze niet.

Op dinsdag hebben Louis en Zelie ook muziek, dus ging ik na school met Louis mee naar de les (hij begint om 16.00u) en stuurde ik Zelie naar huis om te horen hoe het met haar papa was: misschien voelde hij zich goed genoeg na een ganse dag slapen? Maar toen ik iets later thuiskwam waren er tranen: papa kon echt niet mee en Zelie was teleurgesteld.

Ik had gisteren aan Zelie al belooft dat ze sowieso zou gaan, dat als den anderen ziek was, dat ik uiteraard zou meegaan, maar daar was het haar niet echt om te doen: het was haar uitstap met papa en dat het naar Lady Gaga was, was gewoon een bonus.

Maar het ‘voordeel’ van dat Michel ziek was, was dat we nu wel zeker waren dat ze er ging geraken, want we gingen met de auto. Het voordeel was ook dat Zelie nu wel naar haar saxofoonles kon gaan en dat, tegen dat ze terug was, ze er zich bij neergelegd had dat het een meisjesavond zou worden. Lang verdrietig blijven kon ze ook niet, want ze ging naar Lady Gaga. Het voordeel was ook dat ze nu alle tijd had om haar huiswerk te maken 🙂

Michel heeft zich voldoende kunnen herpakken om voor Louis, Jan en Anna te zorgen zodat Zelie en ik op tijd zouden kunnen vertrekken. Wij geraakten vlot tot bij de P&R parking in Melsele om daar de tram te nemen en mooi op tijd in het Sportpaleis te zijn.

Het was een zeer goed concert: spectaculaire show, zeer goede klank, prachtige stem, fantastische kostuums, ongelooflijk decor. Er was wel een minpunt: er werden een aantal podiumdecorwissels gedaan en om dat te doen werd een doek neergelaten en daarop werd geprojecteerd om de mensen bezig te houden. Op zo’n moment valt de sfeer als een pudding in elkaar: ge zijt opgezweept, staat te dansen en mee te zingen, om dan plots naar videobeelden te moeten kijken. Niet dat dat zo lang duurde, maar toch te lang om de sfeer niet te breken.

Maar soit. Ondanks dat de verwachtingen anders ingelost waren dan voorzien, heeft Zelie toch een fantastische avond gehad … denk ik toch 🙂