De kalmte zelve

Vorige week nog halve paniekaanvallen toen ik plots allemaal deadlines voor de opleiding op mij zag afkomen: 20 mei, 22 mei (groepswerk), 25 mei, 26 mei, 1 juni (2x), 5 juni (2x) en 6 juni (groepswerk). Na een week met Louis in het ziekenhuis en dus niets gedaan te hebben zag ik het niet direct zo goed zitten, vooral omdat ik voor die opdracht voor 25 mei nog hulp nodig had van andere mensen.

Dus mailde ik om uitstel te vragen (gelukt: 2 dagen extra gekregen voor de deadline van 25 mei, dus nu 27 mei), werkte een paar dagen tot zeer laat door om de deadline van 20 mei te halen en bleek de deadline van 22 mei een relatief fluitje van een cent omdat het een groepswerk was en wij dat al een tijdje geleden allemaal afgehandeld hadden zodat dat mooi op tijd binnen was. Tussendoor had ik ook al de helft van één van mijn werkjes voor 1 juni kunnen maken.

En zo komt het dat ik vandaag mijn werk voor 26 mei afgewerkt en ingediend heb, toch al een vierde gemaakt heb voor één van de werken van 5 juni en dat ik mij nog eens opgepakt heb om het andere werk van 5 juni in gang te zetten (hier weer afhankelijk van een derde partij, dus hopen dat die nu snel reageert).

Morgen staat dan op mijn planning om naar de bibliotheek te gaan om nog een deeltje van mijn werk voor tegen 27 mei in orde te krijgen; het laatste deel van dat werk kan ik pas op donderdag doen, maar dat zal dan ook gebeuren. Morgen moet ik ook werken aan mijn deel van het werk voor 6 juni.

Vrijdag ronden we dan het groepswerk af dat op 6 juni binnen moet, wat inhoudt dat dat dus ook ruim op tijd zal klaar zijn.

Dus in plaats van paniek, is er nu plots een beetje rust gekomen: alles zit op schema en het ziet er naar uit dat het in orde komt. Moet ook, want na de werken zijn er de examens (15 en 17 juni) en het wordt ook dringend tijd dat ik daar eens deftiger naar ga kijken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *