Einde testrit

Ons weekje met de Volvo V60 zit erop en een weekje, dat is toch maar kort. Zeker als je in het centrum woont, want zoveel kans om er mee te rijden heb je dan niet. Of toch niet als je ergens op tijd wilt geraken 🙂

Maar kijk, wat kunnen we zeggen na zo’n weekje met een, mogen we toch wel zeggen, luxewagen?

Ik had vooraf eens gekeken op de website naar wat voor auto het was. Toen ik hem ging afhalen bij de reclamemensen waren ze daar verbaasd over. Misschien terecht, want auto’s interesseren mij nu niet direct, maar ik weet soms graag op voorhand waar het om draait.

Het bleek een grote auto te zijn, of beter: een lange. 4,628 m staat er op de site. Ik hield mijn hart al vast. Maar dat bleek niet nodig: dat spel is langs alle kanten uitgerust met duizenden sensoren: voor te dicht langs achter en langs voor en een waarschuwingslichtje voor opzij en nog een tuuterke voor ergens anders… Gelukkig hebben al die lichtjes niet een bijpassend geluidje, of ik zou zot komen. Langs de andere kant: GE KUNT DIE OOK AFZETTEN! Zalig! Want die voor vooraan heb ik dus afgezet: de lichtjes brandden soms als ik op 20m afstand was van een wagen, maar als ik er vlakbij zat deden ze niets. Op de duur begon ik te twijfelen of die auto iets op de grond zag waar ik dus zou overrijden, maar ik heb nooit ergens overgereden, dus dat was het niet. Ik heb het dan maar uit gezet, nog zo gemakkelijk.

Behalve die sensoren, was het een zalige auto: zeer comfortabel om in te zitten, rijdt gelijk niets, er zit serieus wat kracht in de motor, wat ik wel fijn vind, ongelooflijk makkelijk handelbaar en ondanks zijn lengte, absoluut niet lastig om te parkeren of mee te manoeuvreren.

Wat ik ook zalig vond, was het automatische start/stop systeem: telkens je even moet stilstaan en de auto in neutraal zet, valt de motor automatisch uit. Hij start automatisch weer op als je de koppeling indrukt om te schakelen. Geen gezoem meer terwijl je in de file/voor een rood licht staat. Aangename stilte. En voor het milieu zal het ook wel geen kwaad kunnen.

Hij heeft ook een ruime koffer want ja, het is een break. Goed diep en er kan veel in weggezet worden. Geen fiets, toch niet zonder zetels plat te leggen en dat (kijken of de zetels al dan niet plat kunnen en hoe gemakkelijk/moeilijk dat in de praktijk dan zou gaan) hebben we niet uitgeprobeerd.

Wat er op de website wel stond, maar wat blijkbaar niet standaard is (er staat gewoon ‘opties en uitrusting’ zonder te specifiëren wat standaard is en wat optie is), is dat er achteraan geïntegreerde kinderzitjes zijn. Die hebben we dus ook niet uitgeprobeerd, want in het leenmodel zaten die er niet in. Het zou nochtans handig geweest zijn, zeker omdat Jan en Anna echt nog te klein zijn om zonder zitje in de auto te zitten.

Kwa verbruik lijkt het ook meer dan mee te vallen, zeker als ik vergelijk met ons bakske nu: na een week was de benzinemeter niet noemenswaardig verminderd.

Zou ik hem kopen? Tja, neen, want dat gaat niet: er zijn maar 5 plaatsen in voorzien dus moesten wij hem kopen, er zou altijd iemand moeten thuisblijven. Niet echt doenbaar dus. Qua budget vrees ik ook dat het serieus boven ons hoofd gegrepen is. Maar qua comfort en gemak, waarom niet, zeker als je hem vergelijkt met de rammelkar waar we momenteel in rijden 🙂

Kijk, heel veel zinnigs over een auto kan ik dus niet zeggen, maar het is toch iets, nietwaar 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *