We kregen het telefoontje al enige tijd geleden, maar daar zaten nog heel veel ‘als’-en tussen:
- Â als de rechtbank akkoord is
- als de ouders akkoord zijn
- als de begeleiders van de kinderen akkoord zijn
- als, als, als …
Maar ondertussen zijn die als-en opgelost en is het officieel: we worden, als alles goed gaat, pleegouders van een broer en zus van respectievelijk 3,5 en 4,5 jaar.
Volgende stappen: kennis maken met de ouders en dan kennis maken met de kinders.
Het blijft ‘als alles goed gaat’. De ouders hebben wel hun fiat gegeven, maar uiteindelijk hebben de kinderen zelf er ook nog een zegje over.
Maar we zien het helemaal zitten en als de timing van pleegzorg klopt, dan zullen de kindjes ergens midden augustus definitief bij ons komen wonen. En als jullie je nog steeds afvragen of dit een bevlieging was of niet, lees dan de historiek maar bij den anderen: we hebben hier al zeer lang en zeer veel over nagedacht. Echt wel 😉
Amai, super van jullie!