Twee jaar na hun zogenaamde split is Coldplay dus terug in gang geschoten en na de eerste nieuwtjes dat er weer leven in de brouwerij kwam, was het wachten op de singel.
Inmiddels is die dus al bijna twee weken uit (sinds 29 april). De dag zelf mooi officiëel voorgesteld op Stubru en alles en er werd zelfs de mening gevraagd van ‘Coldplay fan’ Serge Simonart … die er blijkbaar niet mee opgezet was. Kritiek langs alle kanten en hij vond het nieuwe geluid van Coldplay dus maar genen vetten.
Al dit om te zeggen dat het mij toch niet belet heeft om naar hun site te gaan en de singel te bestellen zodat ik er dan op mijn gemak naar zou kunnen luisteren. Inmiddels staat hij op mijn computer (als ge hem niet besteld hebt kan het nu niet meer, maar je kan hem altijd beluisteren op de site zelf) en ik moet zeggen: ik ga niet akkoord met Simonart.
OK, het is niet wat ze bij de vorige platen deden en in eerste instantie wist ik niet goed wat er juist van te denken. Maar hoe meer ik het hoor en er naar luister, hoe beter ik het vind. Het is nog altijd Coldplay maar er zit een twist in die meer dan te smaken valt. Het is een muzikale evolutie die volgens mij goed zit en ik kan bijna niet wachten tot het album uit is om de rest te horen.
Eens je het nieuwe geluid gewoon geworden bent smaakt het alleen naar meer, en meer, en meer … Yep. Ik ga nog eens naar de singel luisteren ondertussen.