Een hopelijk weerzien

Zo een hele tijd geleden had ik dus ergens eens gelezen dat je zelf initiatief moest ondernemen om verwaterde vriendschappen terug op te nemen.

Het weerzien met vriendin M. (die dan trouwens gisteren hier op bezoek was) gaf mij nog een extra duwtje in de rug om ook meer werk te maken om een ander contact te hernieuwen: dat met vriendin E.

Vriendin E. was een ongelooflijk goede vriendin aan de universiteit. Niet dat we hetzelfde studeerden. Of dat zij op kot zat. Maar we leerden elkaar kennen en het klikte direct. Ge hebt dat soms met mensen. Zes jaar lang hebben wij samen de straten van Gent onveilig gemaakt en lief en leed gedeeld. Na onze studies hebben we nog contact gehouden, maar op de duur kwam het leven ertussen en verdween het contact.

Sinds een paar jaar google ik haar naam af en toe, maar dat leverde geen resultaten op. Ik probeerde via andere wegen te zoeken, maar vond niets of beter: ik kwam haar naam tegen maar gezien ik meerdere resultaten kreeg wist ik niet zeker of zij het wel was.

En onlangs viel mijn frank: dé manier om haar te vinden. Zij heeft immers een broer/zus die BV is en toen ik hem/haar googlede kwam ik op de persoonlijke website uit (uiteraard). Niets makkelijker dus dan het contactformulier invullen en vragen aan de BV of die mijn e-mail adres wou doorspelen.

Vandaag kreeg ik dan een mail van vriendin E. Dat zij ook zeer blij was opnieuw van mij te horen en of we eens konden afspreken.

Ik ben weer een GSM nummer rijker en ga dat morgen alleszins uitproberen. Jeej!