De loodgieter heeft afgezien. Hij is dan terug gekomen in de namiddag en heeft nog een hele tijd doorgewerkt. Uiteindelijk het water volledig weggezogen uit de buis en (nog eens) geprobeerd met een ontstoppingsmiddel en dat dan overnacht laten inwerken.
Vrijdagochtend, 8u30 en meneer de loodgieter was terug om het effect van een nachtje trekken na te gaan: 1,5 cm gezakt dus niet het verhoopte resultaat. Dan maar drastischer middelen.
Hij had het ons gisteren al gevraagd/er ons voor gewaarschuwd, dat, als hij er dus niet doorgeraakte langs de ‘normale’ opening, hij een gat zou moeten maken in de bodem van onze gloednieuwe keuken om dan in de buis binnen te gaan daar waar ze in de vloer verdwijnt. Het was dus zover. Slik. Mijnen nieuwe keuken.
OK, ge ziet het niet, het is in een plank onder de schuif en hij heeft dat zeer netjes gedaan, maar de gedachte was allesbehalve aangenaam. Langs de andere kant was het alternatief nog veel minder aan te raden: die buis gewoon afsluiten. Meneer de loodgieter kreeg dus de toestemming.
Rond 11u kwam hij eindelijk naar boven met het zeer goede nieuws dat de buis weer vrij was: het was hem gelukt. Oef! We kunnen eindelijk weer (af)wassen.