Zucht

Ik zucht en steun en kreun.

Mijn hoofd voelt alsof het vol zit met watten terwijl mijn neus loopt als een kraan die niet meer toe te draaien valt. Ademen met mijn mond dicht lukt absoluut niet. Mijn hoofd voelt aan alsof het 1000 kg weegt, maar met al dat snot dat eruit blijft komen vind ik dat ook niet verwonderlijk, want waar zit het anders allemaal? Al twee nachten slaap ik ongelooflijk onrustig zodat ik mij ook niet uitgeslapen voel en zelfs moe ben.

Dat ik mij mottig voel is een understatement, maar ziek ben ik niet. Toch niet ziek in de zin van dat ik beter thuisblijf en mij dan verzorg. Want koorts heb ik niet en alhoewel het soms iets moeilijker concentreren is, is mijn denkvermogen (nog) niet aangetast.

Lang geleden dat ik nog een ‘kop’valling heb gehad, maar ik wil maar één ding: dat het rap voorbij gaat.