Kijk zie. Vanavond ben ik totaal onverwacht gebombardeerd geweest tot voorzitter van de vergadering. Amper een klein uur op voorhand. Onvoorziene omstandigheden en zo. Dus ook zenuwen bij mij. Want voorzitter spelen, dat heb ik nog niet (veel) gedaan.
Maar kijk. Ik had gelukkig nog veel staan op de computer en de echte voorzitter had nog iets kunnen doormailen en zo is het al bij al wel meegevallen. Ik had gevreesd voor veel daveringen en gebeef wegens de zenuwen, wat zich meestal omzet in mijn spreken in hakkelen en dingen herhalen, maar vanavond is dat niet gebeurd. Het ging redelijk vlot.
’t Is een wijze vergadering geworden. Veel nieuwe gezichten en ook een paar oude. Er komen er nog 2 dit jaar met deze groep en ik heb er een goed oog in. ’t Gaat leuk worden.
Volgende keer alleen niet vergeten om de mensen te vragen zichzelf voor te stellen. Zo op een eerste ontmoeting is dat eigenlijk toch wel handig én leuk.