Anna is al een tijdje zindelijk ’s nachts, maar had af en toe wel nog een accidentje. Suggesties als haar ’s nachts nog even op het toilet zetten als wij gingen slapen, of een potje naast haar bed, hielpen niet echt. Wat wel een beetje hielp was er proberen voor zorgen dat ze ’s avonds niet te laat nog dronk. Er proberen voor zorgen dat er (minstens) een uur was tussen haar laatste drankje en haar bedtijd.
Wat de andere kinderen relatief vroeg deden, eens ze ’s nachts zindelijk waren, was zelf opstaan om naar het toilet te gaan, maar Anna werd gewoon niet wakker. Zelfs als ze in een kletsnat bed lag, dan nog sliep ze door. Het is meer dan een keer gebeurd dat ik haar én haar bed ’s nachts ververste terwijl zij gewoon doorsliep.
Maar daarnet is dat veranderd. Er is al de hele avond geschuifel boven, want Zelie wou haar bedtijd rekken. Als tiener vindt ze waarschijnlijk dat dat nu moet gedaan worden. Het was ondertussen al 23u en we werden het een beetje beu, dus vroegen we wat er nu weer aan de hand was. Geen antwoord. Wel geschuifel. Dan maar gevraagd of het Louis was, maar nog steeds geen antwoord en dus toog ik naar boven om te kijken.
Parmantig haar broek aandoend stond Anna op de gang. Ze was helemaal uit zichzelf opgestaan en naar het toilet gegaan, zonder iemand te roepen, zonder iets te zeggen. Toen ze mij zag glunderde ze helemaal, zo van ‘zie ne keer wat ik kan’.
Ik heb haar met trots terug naar haar bed gebracht en ik denk dat de accidentjes vanaf nu wel serieus zullen verminderen.
Lena wordt gelukkig wél altijd wakker. De accidentjes kunnen we op één hand tellen (en dan nog meestal slechts het begin van een accidentje in bed en dan snel nog de rest in toilet of op potje).
Er staat een potje naast Lena’s bed en gemiddeld één keer per nacht, meestal rond 5u ’s morgens, doet ze daar pipi in (zonder iemand wakker te maken) en kruipt dan terug in bed.
Zelf naar toilet gaan ’s nachts is dus de volgende stap.
Super 🙂 daar zit ik nu ook op te wachten se.