Bedenkingen

Het was vandaag ‘vuile vergadering’ bij de scouts. Het is een vergadering waar Zelie naar uitkijkt en waar Louis niet zo naar uitkeek.

Ik zat vast op het feestje van Jan en dus was schoonbroer zo lief om de kinderen te brengen en te halen en naar huis te brengen.

Het is Zelie haar derde ‘vuile vergadering’ en over het algemeen is het wel grappig. Ze zijn wel vuil maar niets grof.

Dit jaar daarentegen vond ik het er een beetje over. Er was één of andere groene smurrie gebruikt en voornamelijk op de hoofden gesmeerd, maar met uitlopen op de kleren.

Tegen dat ze thuis kwamen was dat volledig aangekoekt in het haar. Drie wasbeurten en het was er nog niet allemaal uit. Een tijdje laten weken en het ging er nog niet volledig uit. Ten einde raad er maar doorgegaan met de luizenkam, want een gewone kam had een te grote afstand tussen de tanden waardoor het er dus nog steeds niet uit ging. Ik denk dat het er nu wel allemaal uit is.

Vieze, vieze bedoening. Een half uur om Zelie haar haar proper te krijgen. Iets minder voor Louis.

Maar wat ik het minst leuk vind (eufimisme) is het feit dat Zelie haar scoutshemd geruïneerd is: vol vlekken in alle kleuren die er niet meer uit gaan. Konden ze nu echt niets gebruiken dat uitwasbaar is.