Ik had net alles afgesloten op het werk en was op weg naar de uitgang, en dus naar mijn fiets, en dus naar school om de kinderen af te halen, toen ik telefoon kreeg van den anderen: of ik Zelie gehoord had? Hij had een sms gekregen dat Anna lelijk gevallen was, bloed overal en tanden die los stonden.
Mijn hart begon sneller te slaan en ik zei tegen Michel dat hij ook maar best naar school zou komen: als ik met Anna naar een dokter zou moeten gaan, dan kon hij met de andere kinderen gewoon naar huis. Maar ik verbaasde er mij over dat ik geen bericht van school zelf had gekregen, want normaal gezien zijn ze daar zeer consequent in. Zelie terugbellen om meer informatie te krijgen lukte niet, want ze had haar GSM al terug afgezet.
Zo snel als mijn benen konden reed ik naar school. Daar aangekomen stond de zorgleerkracht aan de deur. Zelie stond met een vriendinnetje te praten. Van Anna geen spoor en ook geen teken van enig ongeval. Dus vroeg ik wat er aan de hand was.
De zorgleerkracht viel eerst even uit de lucht, tot ze het zich herinnerde. Anna was tijdens de middagspeeltijd van een bankje gevallen en had daarbij met een tand in haar lip gezeten. Bloed uit de lip, drup op de kleren, maar dat was het zowat. Het was ondertussen ook al een paar uur geleden en de zorgleerkracht had het bekeken en verzorgd en besloten dat het niets was om ons voor op te bellen (en daar had ze dus gelijk in).
Wat Zelie haar reactie betrof: zij had het verhaal pas op het einde van de schooldag gehoord, maar dan van verschillende mensen en verschillende versies. Ge kent dat wel, gelijk dat Chinees fluisteren: tegen dat Zelie het hoorde was Anna zeer zwaar gewond, zat ze volledig onder het bloed en stonden haar tanden los.
Enfin. Al bij al een klein voorval. Anna haar lip staat een klein beetje dik van het kroetje dat erop staat (maar ge ziet het zelfs niet). De tanden lijken nog goed vast te staan en dat klein beetje bloed dat op haar kleedje is gedrupt, dat wassen we er straks wel uit in koud water?.