De dochter heeft vakantie, de moeder niet dus.
Blok. Toen ik afstudeerde in 1994 had ik gezegd dat nooit of te nimmer meer te willen meemaken. Eén van de redenen waarom ik geen bijkomend diploma heb. Niet dat ik mij niet rotgeamuseerd heb tijdens mijn studententijd, maar genoeg is genoeg. Kan mij iemand verklaren waarom ik er dan nu toch weer voor sta?
Volgende week examens. Het zijn er (maar) 2, valt nog mee dus, maar toch. Eén ervan is psychologie en dat is niet één van mijn sterkste vakken: twee keer gebuisd toen ik rechten studeerde maar de tweede keer wel gedelibereerd (ah ja, anders had ik mijn diploma nog niet, vermoed ik zo).
Soit. Ik zou zeggen, het vlot, maar dat is niet zo. Gelukkig is het wel open boek examen, dus echt van buiten kennen hoeft niet, maar ik moet wel zien dat ik het 1. begrijp en 2. allemaal zeer goed weet staan. Ge ziet dat van hier dat het gemakkelijk gaat worden.
Het ander examen is EHBO en daar moet ik ook nog aan beginnen. Gelukkig ken ik mijn praktisch deel hiervan wel al, dus dat is toch al één stukje minder.
En avant mars *doe voort kalle, schup*
Veel succes!
Ik kan mij het gevoel heel goed voorstellen. Langs deze weg stuur ik jou een hele grote portie courage door, en veel goede moed om door te bijten. De voldoening achteraf, als het allemaal gelukt is, zal des te groter zijn. Volhouden dus!
Ik moet ook dringend eens in gang schieten. Anatomie en pathologie, vreselijk interessant maar iets totaal anders dan ik ooit eerder heb gedaan.
Zeg, ik vraag mij eigenlijk al maanden (jaren?) af welke studie je nu eigenlijk doet. Misschien heb je het ooit gezegd en heb ik het gemist, mijn excuses dan. Zoniet: wat doe je?
Oh en goeie moed en blok ze en komaan ge kunt het en al, natuurlijk!