We zouden van zelfcensuur moeten doen

WijvenweekIk ben blijkbaar niet de enige die het hier een beetje moeilijk mee hebben. Want zoals Lien zegt, al hetgeen jullie hier lezen zijn dingen die ik wil vertellen. Hetgeen op deze blog niet verschijnt, staat er niet om een reden. En dat heeft meestal niets te maken met mezelf te beschermen, wel met anderen te beschermen. Het is niet aan mij om de vuile was van andere buiten te hangen. Zeker niet op tinternet.

Ik heb dat nog gedaan. Berichten geschreven over anderen. Berichten waar andere mensen last mee kregen of die andere mensen kwetsten, ook al bedoelde ik dat niet zo. Ik heb mijn lesje geleerd en doe dat dus niet meer. Ook niet voor wijvenweek.

Wat jullie gerust mogen weten van mij persoonlijk zijn dingen die hier waarschijnlijk al de revue gepasseerd zijn: de mesthoop die ons huis is (een gebrek aan kasten is zeer ontmoedigend om op te ruimen, maar ik vrees dat ik het ondertussen gewoon opgegeven heb om ooit weer een deftige huisvrouw te worden), het feit dat ik categoriek weiger aan sport te doen, dat ik veel te veel hooi op mijn vork heb momenteel en dat dat ook weegt op mijn relaties (met de wederhelft, de kinderen, de vrienden … maar er is gelukkig licht aan het einde van de tunnel). Dat het hier thuis ook niet altijd rozengeur en maneschijn is, maar waar is het dat wel? Dat we schatjes van kinderen hebben die ik met regelmaat van de klok toch achter het behang wil plakken.

Dus hetgeen jullie hier niet lezen, dat komt er ook niet om een reden. Een goede reden, en dat wil ik zo houden.

2 gedachten over “We zouden van zelfcensuur moeten doen”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *